🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۸۷🌷 مشورت؛ بهره گیری از اندیشه های دیگران: در اسلام، موضوع «مشورت» از اهمّیّت ویژه ای برخوردار است. پیامبر اکرم با اینکه به وسیله‏ ی وحی از عالم غیب خبر داشت و دارای فکری بسیار نیرومند بود و نیازی به مشورت نداشت، برای متوجّه کردن مسلمانان به اهمّیّت مشورت، پیوسته در مسائل گوناگون با آنان مشورت می کرد و در امور عمومی مسلمانان ـ که جنبه‏ ی اجرای قوانین الهی نداشت ـ به ایشان اجازه می داد که نظریات خود را طرح کنند و گاهی نیز نظر آنان را بر نظر خود ترجیح می داد؛ تا آنجا که می توان گفت یکی از عوامل موفّقیّت پیامبر در پیشبرد اهداف اسلامی، همین موضوع بوده است. افرادی که کارهای خود را با مشورت و صلاح اندیشی انجام می دهند، اصولاً کمتر دچار لغزش می‌شوند. به عکس، افرادی که خود را از افکار دیگران بی نیاز می دانند ـ هر قدر هم از نظر فکری قوی باشند ـ غالباً گرفتار اشتباهاتی دردناک و خطرناک می شوند. پیشوایان دین ما نیز در پیروی از قرآن، تأکید فراوانی بر مشورت و پرهیز از خودرأیی کرده اند. در حدیثی از پیامبر می خوانیم: «هیچ کس با مشورت، بدبخت، و با خودرأیی، خوشبخت نشد.» در حدیثی از امام علی آمده است: «کسی که خودرأیی کند، هلاک می شود، و کسی که با افراد بزرگ و دانا مشورت کند، در عقل آنان شریک شده است.» البته روشن است که فرد طرف مشورت باید صلاحیّت این مشارکت را داشته باشد. از این رو، روایات اسلامی، مسلمانان را از مشورت با افراد ترسو، بخیل و حریص نهی کرده، و به مشورت با افراد پرهیزکار، خردمند، خداترس، خیرخواه و راستگو فرا خوانده است . نکته‏ ی آخر در این باره اینکه مشورت در مورد دستورهای خدا و احکام دین جایز نیست و مثلاً نمی توان برای انتخاب پیامبر و جانشین او مشورت کرد؛ زیرا پیامبر و خلیفه‏ ی وی را خدا تعیین می کند. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 آل یاسین نائین🌼🌱🌼 https://eitaa.com/gfjrsb