🌸 بِسم‌ِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم 🍃🕊 بر بال حکمت ۱۰۴ نهج‌البلاغه 🍃🕊 🔸۱- وصف الزّاهدین: وَعَنْ نَوْف الْبَكَالِيِّ، قَالَ: رَأَيْتُ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ (عليه السلام) ذَاتَ لَيْلَة، وَقَدْ خَرَجَ مِنْ فِرَاشِهِ، فَنَظَرَ فِي النُّجُومِ فَقَالَ لِي: يَا نَوْفُ، أَرَاقِدٌ أَنْتَ أَمْ رَامِقٌ؟ فَقُلْتُ: بَلْ رَامِقٌ؛ فقال: یا نوف، طُوبَى لِلزَّاهِدِينَ فِي الدُّنْيَا، الرَّاغِبِينَ فِي الاْخِرَةِ، أُولَئِكَ قَوْمٌ اتَّخَذُوا الاَْرْضَ بِسَاطاً، وَتُرَابَهَا فِرَاشاً، وَمَاءَهَا طِيباً، وَالْقُرْآنَ شِعَاراً، وَالدُّعَاءَ دِثَاراً، ثُمَّ قَرَضُوا الدُّنْيَا قَرْضاً عَلى مِنْهَاجِ الْمَسِيحِ. 🔸۲- مکاسب السحار: يَا نَوْفُ، إِنَّ دَاوُدَ (عليه السلام) قَامَ فِي مِثْلِ هَذِهِ السَّاعَةِ مِنَ اللَّيْلِ فَقَالَ: إِنَّهَا لَسَاعَةٌ لاَ يَدْعُو فِيهَا عَبْدٌ إِلاَّ اسْتُجِيبَ لَهُ، إِلاَّ أَنْ يَكُونَ عَشَّاراً أَوْ عَرِيفاً أَوْ شُرْطِيّاً، أَوْ صَاحِبَ عَرْطَبَة. (وَهِيَ الطُّنْبُورُ) أَوْ صَاحِبَ كَوْبَة ِِِِ(وَهِيَ الطَّبْلُ. وَقَدْ قِيلَ أَيْضاً: إِنَّ الْعَرْطَبَةَ الطَّبْلُ وَالْكَوْبَةَ الطُّنْبُورُ.) 🔸۱- وصف زاهدان: (از نوف بکاّلی نقل شد: در یکی از شب‌ها، امام علی (ع) را ديدم که برای عبادت از بستر برخاستند، نگاهی به ستارگان افکندند، و به من فرمودند: خوابی یا بیدار؟ گفتم: بیدارم. امام (ع) فرمودند:) ای نوف! خوشا بحال آنان که از دنیای حرام چشم پوشیدند، و دل به آخرت بستند؛ آنان مردمی هستند که زمین را تخت، خاک را بستر، آب را عطر، و قرآن را پوشش زیرین، و دعا را لباس روئین خود قرار دادند، و با روش عیسی مسیح (ع) با دنيا برخورد کردند. 🔸۲- ارزش سحرخیزی: ای نوف! همانا داوود پیامبر (ع) در چنين ساعتی از شب برمی‌خاست، و می‌گفت: (این ساعتی است که دعای هر بنده ای به اجابت می‌رسد، جز باج گیران، جاسوسان، شب گردان و نیروهای انتظامی حکومت ستمگر، یا نوازنده طنبور و طبل.) (و گفته‌اند: عرطبه، طبل است و کوبه، طنبور.) ✍ شرح حکمت: نوف از دوستان نزديك، يا خادمان اميرمؤمنان (ع) بوده كه حتى شب‌ها در خدمتشان بوده. تعبير (زمين را فرش، خاك را بستر و آب را عطر...) كنايه از ساده زيستن در حد اعلى است. تعبير (قرآن را لباس زيرين و دعا را لباس رويين...) كنايه از اين است كه دستورات قرآن در درون دل و روحشان قرار دارد و دعا ورد زبانشان است. 🤲 بدن انسان در حالت عادى بسيار آسيب پذير است و لباس، او را از بسيارى آسيب‌ها حفظ می‌كند، پس (دعا را لباس رويين قرار دادن) اشاره به اين است كه آنها در سايه دعا، خود را از خطرات مختلف دنيا و آخرت حفظ می‌كنند. منظور از زندگی به روش عیسی مسیح (ع)، آن است كه: مردم باايمان تا آنجا كه می‌توانند تعلقات دنيوى را از خود دور سازند، و به زندگى هرچه ساده تر قانع شوند، چراكه زندگی‌های پر خرج و تجملاتى: 🔺تمام افكار انسان را به خود جذب می‌كند و از آخرت غافل مى سازد. 🔺و از سويى ديگر تهيه آن از مال حلال غالباً مشكل است، لذا انسان را به حرام آلوده می‌سازد. 🔺و هم براى نيازمندان مايه حسرت و دل شكستگى و... می‌شود. آنگاه امام (ع) در ادامه به اهميت بيدار ماندن در ساعتی از شب و راز و نياز با خداوند اشاره می‌كنند. ذكر نام داوود (ع) در اينجا شايد از اين رو باشد كه او حكومت گسترده اى داشت و چنين كسى می‌بايست قاعدتاً از مناجات با خداوند در چنين ساعت از شب بر اثر گرفتاری‌ها غافل بماند. داوود نبی دعای دو گروه را استثنا كرده اند: 🔹كسانى كه كمك به ظالمان و جباران می‌كنند. 🔹كسانى كه مردم را به عياشى و هوس رانى دعوت مى نمايند. نکته: مرحوم سيّد رضى «عَرْطَبه» را به «طنبور» و «كوبه» را به «طبل» تفسير كرده‌اند. 🌺 لطفا حکمت ها را دنبال کنید انشالله با عمل به حکمت ها: مرام علی (ع) پر رونق تر از نام علی (ع) باشد. 💫