نکته تفسیری صفحه ۳۹۰: موسی علیه السلام در برابر فرعون: حضرت موسی با اراده ای پولادین و همراه با معجزات نه گانه برای اجرای مأموریت الهی خویش به سوی مصر حرکت کرد. در مصر، برادرش هارون را از فرمان خدا و مسئولیت هر دو نفرشان باخبر کرد، و با هم نزد فرعون رفتند. موسی علیه السلام پیام خدا را به فرعون رساند و او را از رفتار ظالمانه اش بر حذر داشت و برای اثبات پیامبری اش، معجزات الهی را به فرعون و اطرافیانش نشان داد. فرعونیان یقین کردند که موسی راست می گوید؛ ولی اقرار به این مطلب، مساوی با آزادی بنی اسرائیل بود که بخش عظیمی از مردم را تشکیل می دادند و بردگان فرعونیان بودند. از این رو موسی را دروغگو شمردند و به او تهمت سحر و جادو زدند؛ زیرا سحر نیز مانند معجزه، حالت خارق العاده دارد؛ با این تفاوت که سحر، کاری بشری، محدود و آموختنی است؛ ولی معجزه، کاری الهی، نامحدود و ناآموختنی است. همچنین جادوگران، افرادی دروغگو و باطل اندیش اند؛ ولی پیامبران، افرادی راستگو و حق گرا هستند. البته فرعون که از دعوت موسی بسیار ترسیده بود، برای گمراه کردن افکار عمومی، به نیرنگ ابلهانه ای دست زد؛ بدین‏ صورت که در میان اشراف و سران کشورش حضور یافت و اعلام کرد که پس از بررسی فراوان به این نتیجه رسیده که در روی زمین، خدایی جز خودش برای آن ها نمی شناسد؛ بنابراین باید به آسمان رود تا ببیند آیا خدای موسی در آنجا حضور دارد یا نه. پس به وزیرش هامان دستور داد که برج بسیار بلندی بسازد تا از آن بالا رود و از آنجا آسمان را رصد کند! هامان نیز با هزینه‏ی فراوان و با به کار گرفتن نیروی انسانی زیادی، برج بلندی ساخت؛ برجی که به گفته ی برخی، چنان بزرگ بود که مرد اسب سواری می توانست از پله های مارپیچ آن بالا رود. هنگامی که ساختمان برج به پایان رسید و بالاتر بردنش دیگر ممکن نبود، روزی فرعون با تشریفاتی به آنجا آمد و خود از برج بالا رفت. هنگامی که بر فراز برج رسید، نگاهی به آسمان کرد و منظره‏ی آسمان را همان گونه دید که از روی زمین می دید و کمترین تفاوت و تغییری در آن مشاهده نکرد. معروف است که او تیری را به کمان گذاشت و به آسمان پرتاب کرد و تیر پس از اصابت به پرنده ای ـ و شاید طبق توطئه ی قبلی خودش ـ خون آلود به زمین بازگشت. فرعون فریاد برآورد که ای مردم، بروید و خیالتان آسوده باشد که خدای موسی را کشتم! آری، همیشه راه و رسم حاکمان مستبد و زورگو چنین است که جای پای خود را در جهل و نادانی مردم محکم می کنند. سرانجام فرعون و دار و دسته اش به سبب لجاجت با حقیقت و گردن کشی و تکبّر در برابر خدا، در همان لحظه ای که خیال می کردند به موسی و پیروانش رسیده اند و برای همیشه از دستشان خلاص می شوند، در امواج خروشان نیل غرق شدند. فرعون و اطرافیانش، در صف اوّل مبارزه با خدا و پیامبرش قرار داشتند و بسیاری از مردم مصـر، از روی جهل و حماقت، دنبال آنان افتادند. از این رو در قیامت نیز فرعون و دار و دسته اش در صف نخستِ حرکت به سوی آتش دوزخ قرار دارند و پیروانشان را به سوی آن فرا می خوانند. آری، در قیامت، هر گروهی در پی کسی می رود که در دنیا از او پیروی کرده است. اگر آن شخص دوزخی باشد، آن گروه دوزخی می شوند، و اگر بهشتی باشد، آن گروه بهشتی خواهند شد . آل یاسین نائین🌼🌱🌼 https://eitaa.com/gfjrsb