📔 بخشی از کتاب "اهالی تپه ی ندبه": علاوه بر سپاه بزرگ یزید به فرماندهی عمر سعد و سپاه کوچک امام حسین(ع)، گروه سومی در کربلا حاضر بودند و جمعیتشان کم هم نبود گفته است. که معروف شدند به اصحاب تلّ، یا همان اهالی تپه ندبه... سعد بن عبیده می گوید: چند تن از برجستگان کوفه را در روز عاشورا دیدم که بر تپه ای با گریه دست به دعا برداشته می گویند: خدایا، یاری ات را نصیب حسین(ع) کن. به آنها گفتم: ای دشمنان خدا، آیا نمی آیید تا او را یاری کنید؟[تاریخ الطبری, طبری (م ۳۱۰), بیروت, مؤسسه الاعلمی, چاپ چهارم, ۱۴۰۳ق. ج ۵، ص ۳۹۲.] عده زیادی از کوفیان به اجبار در لشکر دشمن حضور یافتند، این است که از هر هزار نفری که از کوفه خارج می شدند تنها سیصد، چهارصد تن یا کمتر به مقصد می رسیدند و بقیه در میان راه از لشکر جدا می شدند[ أنساب الأشراف، ج ۳، ص ۳۸۶.] بلکه می گریختند. دینوری هم می نویسد: وقتی ابن زیاد مردم را برای جنگ با حسین(ع) می فرستاد تنها عده اندکی از آنها به کربلا می رسیدند و بقیه به دلیل اینکه از جنگ با حسین(ع) اکراه داشتند و بقیه از لشکر جدا می شدند.[الاخبار الطوال, ابوحنیفه دینوری (م ۲۸۲), تحقیق عبدالمنعم عامر, قاهره, چاپ اول, ۱۹۶۰م. ص ۲۵۴، ببغیه الطلب فی تاریخ حلب, ابن عدیم(م ۶۶۰), تحقیق علی سویم, ترکیه, ۱۹۷۶م، ج ۶، ص ۲۶۲۶.] @ttt1400