هدایت شده از صراط مستقیم
🌼 رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بالاترين درجه‏ى زهد را كه انسان بايد در مسير تحصيل آن باشد، اين گونه معرفى مى‏فرمايد: «زهد به حرام كردن حلال (بر خويشتن) نيست؛ بلكه آن است كه اطمينانش به آن چه نزد خدا است بيشتر باشد تا به آن چه نزد او است.» 🔷 يعنى: _در عين حال كه بايد براى اداره‏ى زندگى دنيايى تلاش و كوشش كند و براى تحصيل كمالات نفسانى، علوم مربوط به آن را از جمله معارف دينى و علم توحيد را كسب كند؛ _ولى نبايد اطمينانش به امور كسب شده، نسبت به آن چه نزد خداوند است و به او عطا مى‏كند، بيشتر باشد؛ ⬅️‌بنابراين بايد به دلبستگى‏ها پشت پا زند، هر چند وابستگى قلبى به علوم و معارف توحيدى باشد. 🌼 انسان در قطع تعلقات به جايى مى‏رسد كه به فرموده‏ى امام على عليه‏السّلام: «نمى‏خواهد زهدش آشكار شود.» تو كز سراى طبيعت نمى‏روى بيرون كجا به كوى حقيقت گذر توانى كرد به همين جهت مربيّان الهى، همواره سالكان راه طريقت را به قطع علايق و نديدن كمالات و دانسته‏هاى خود در طريق معنويت توصيه مى‏كنند؛ زيرا علوم حصولى و مفهومى، همه مقدمه‏اى براى نيل به معرفت‏هاى اصيلِ حضورى است و نمى‏تواند هدف و مقصد باشد، پس قطع علاقه و دلبسته نبودن به علوم، با جهل و دورى از علوم، تفاوت بسيار دارد. 📚 برگرفته از کتاب گام‌های آغازین سلوک 📚 ✍کانال نشر بیانات استاد تحریری 💠 صراط مستقیم