هدایت شده از بینات
🕌 *سفارشات امام رضا* علیه السلام در *روزهای پایانی شعبان* و _استقبال از ماه مبارک رمضان_ : ۱. زیاد دعا کردن َ (أَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ). ۲. زیاد استغفار کردن (وَ الِاسْتِغْفَارِ). ۳. زیاد کردن (فَاسْتَقْبِلِ الشَّهْرَ بِالْقُرْآن ). ۴. توبه از گناهان (وَ تُبْ إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکَ). ۵. ادای تمام امانت هایی که به گردن انسان است (َ لَا تَدَعَنَّ أَمَانَةً فِی عُنُقِکَ إِلَّا أَدَّیْتَهَا) ۶. بیرون ریختن تمام هایی که از مومنین در انسان وجود دارد (وَ لَا فِی قَلْبِکَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَه ) ۷. ریشه کن کردن گناهان از دل (وَ لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَکِبُهُ إِلَّا قَلَعْتَ عَنْهُ) ۸. تقوای الهی پیشه کردن (وَ اتَّقِ اللَّهَ) ۹. توکل بر خدا در امور پنهان و آشکار (وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ فِی سِرِّ أَمْرِکَ وَ عَلَانِیَتِهِ) ۱۰. زیاد خواندن این دعا : «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ.» 📚 بحارالانوار ج۹۴