🔰مجموعه نظرات مکتوب مجازی مخاطبان فیلم آب از آتش (۴) 🖋بعد از تماشای فیلم آب از آتش، فرصتی شد که فیلم سینمایی غریب به کارگردانی آقای لطیفی رو هم ببینم. و اونجا بود که تونستم تفاوت‌های جدی بین این دو تا فیلم رو پیدا کنم. اگه اجازه بدید دوست دارم از نظر یه بیننده که تخصص خاصی در این حوزه‌ها ندارم نکاتی رو بگم. در نگاه کلی رسالت فیلم آب از آتش رو روایت کردن دیدم بدون دغدغه جذب یا تاثیرگذاری. فیلمی که شاید همه جور مخاطبی رو جذب خودش نکنه تا بخواد تا انتهای فیلم با سکانس های گیرا و جذاب میخکوب صندلی سینما کنه. فیلمی که بودجه آنچنانی در تولید نداشته تا بتونه سکانس‌های درگیری جنگی با هیجان بالا تولید کنه تا مخاطب رو به تپش قلب بندازه... اما فیلم غریب... فیلمی که جذابیت بصری فوق العاده بالایی داشت لحظات نفس گیر و بغض آلود پر از هیجان جنگی و... اینا رو نمیگم که تعریف بکنم از غریب. قطعا آقای لطیفی با تجربه زیادشون به هنرمندی تموم این فیلم رو ساخته بودن اما تا جایی که من فهمیدم فیلم قسمت های زیادیش ساخته و پرداخته ذهن نویسنده شده بود...امانت داری خییلی کمتری نسبت به آب از آتش در روایت کردن بود و خلاصه بگم فیلم صرفاً دنبال میخکوب کردن و تاثیر گذاری بود تا روایت. تا جایی که یکم می‌دونم رسالت گروه قاب هشت روایت امانت دارانه از اتفاقات هست و این تفاوت اولویت‌ها رو کاملا می‌شد بین دو فیلم حس کرد. نکته دومی که میخواستم بگم تفاوت شخصیت پردازی های شهید صیاد و شهید بروجردی در دو تا فیلم بود. در یک جمله، شهید صیاد برای من در فیلم یک "انسان"بود ولی شهید بروجردی برای من در فیلم غریب، یک "ابر انسان". شهید صیاد مثل یک انسان معمولی اضطراب داشت اما شهید بروجردی نه، انگار بروجردی از آینده خبر داشت و همه چیز رو می‌دونست، اما صیاد نه. شخصیت بروجردی حسرت برانگیز و دست نیافتنی بود، اما صیاد نه. من شخصیت این دو عزیز رو در واقعیت نمی‌شناسم. مطالعه ای نداشتم اما در فیلم هر دو فرد دنبال وظیفه‌ی خود بودند. ولی یه تفاوتی حس می‌کردم که نمی‌دونم می‌تونم درست بیانش کنم یا نه، شهید صیاد چون احوالات انسانی مثل شک، نگرانی، اضطراب و اشتباه و... بیشتر درونش مشخص بود انجام به وظیفشم انگار با ارزش‌تر بود برام. اما روی شهید بروجردی حساب اشتباه و خطا نمیتونستی بکنی، مثل یه خدا... توی هر سکانسی بهترین آدم اون سکانس شهید بروجردی بود. یکی از همرزمانش که از فرماندهان بود دائما شخصیتش ضعیف پردازش شده بود که بتونن شخصیت شهید بروجردی رو قوی‌تر نشون بدن. اطرافیانش مثل مرغ پرکنده نمی‌دونستند چه کار کنند و ایشون مثل یک ناجی عمل می‌کرد. در کل برای من فیلم غریب "جذاب‌تر" و فیلم آب از آتش "واقعی‌تر" بود. در بحث جذابیت، شاید بحث بودجه برای آب از آتش مطرح بوده شاید هم اون برش از زندگی اینطور اقتضا می‌کرده. جای زنان هم در فیلم شما خییییلی خالی بود. قیاس دو فیلم شاید تخصصی نبود اما من وقتی غریب رو دیدم تونستم تفاوت بنیادین صیاد با فیلم‌های دفاع مقدس مثل غریب رو درک‌ کنم. نمیگم لزوما کدوم بهتره چون واقعا دیدن غریب و دیالوگ های خاصش برام خیلی لذت بخش بود و شاید اگه می‌شد در عین حفظ اتفاقات صیاد این جذابیت غریب رو هم بهش تزریق کرد نتیجه خیلی شیرین‌تر می‌شد. 🔸مخاطبین فیلم آب از آتش می‌توانند نظرات خود را به شماره 09373401445 ارسال نمایند. 🆔 @ghabe_hasht