☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘🌸☘ ✔️تفسیرآيه ١٩٥ سوره اعراف: 🍂در سوّمين بيان روشن مى‌سازد كه آنها حتّى از بندگان خود پست‌تر و ناتوانترند: خوب بنگريد «آيا آنها لا اقل همانند شما پاهايى دارند كه با آن راه بروند» (أَ لَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِها). 🍂 «يا دستهايى دارند كه با آن چيزى را بگيرند و كارى انجام دهند» (أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِها). 🍂 «يا چشمهايى دارند كه با آن ببينند» (أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِها). 🍂 «يا گوشهايى دارند كه با آن بشنوند» (أَمْ لَهُمْ آذانٌ يَسْمَعُونَ بِها). به اين ترتيب آنها به قدرى ضعيفند، كه حتّى براى جابه‌جا شدن نياز به كمك شما دارند و براى دفاع از موجوديّت خود، نيازمند به حمايت هستند. 🍂 سرانجام در پايان آيه ضمن تعبير ديگرى كه در حكم چهارمين استدلال است مى‌گويد: اى پيامبر! «بگو: اين معبودهايى را كه شما شريک خدا قرار داده‌ايد بر ضدّ من بخوانيد و همگى دست به دست هم دهيد و براى من تا آنجا كه مى‌توانيد نقشه بكشيد و در اين كار هيچ گونه تأخير روا مداريد» ببينيم با اين حال كارى از همه شما ساخته است؟ (قُلِ ادْعُوا شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلا تُنْظِرُونِ). يعنى اگر من دروغ مى‌گويم و آنها مقرّبان خدا هستند و من به حريم احترامشان جسارت كرده‌ام، پس چرا آنها بر من غضب نمى‌كنند. 📗برگزیده تفسیر نمونه 🇮🇷eitaa.com/ghadir_ch