پرده اول: نیاز مستمندان به هرگونه کمک نقدی و غیرنقدی اعم از نو یا کارکرده موضوع ناپیدایی نیست. اخیرا فردی که کنار بزرگراه منتظر ماشینی بود تا بخشی از مسیر را با او برود سوار کردم. از قلعه حسن خان آمده بود و می‌خواست ونک برود برای کارگری. متاهل و دارای یک فرزند بود؛ مستاجر، بی‌پول و با لباس مندرس. مقصد را عوض کردم و رفتیم منزل پدری در همان نزدیکی؛ داخل خانه شدم و یک کیسه بزرگ برداشتم و هرچه لباس اضافه یا کارکرده بود داخلش گذاشتم و به فرد مذکور دادم. آنقدر خوشحال شد که حد نداشت! پرده دوم‌: محتوای مطلب «کمک‌های غیرنقدی» را با رئیس یکی از مهمترین نهادهای متولی امداد به مستضعفان در میان گذاشتم. صغری کبری چید که توزیع لوازم قابل استفاده منازل به مستمندان دون شأن آنان است! هرچه توضیح دادم که این اقلام برای طالبان آن غنیمت و سبب رفع بخشی از نیازهای‌شان است و همین الان در «دیوار» اقلام دست دوم «خرید و فروش» می‌شود بی‌آنکه به کسی بربخورد، قبول نکرد که نکرد! زیاده عرضی نیست. احمد قدیری @GhadiriNetwork