در جنگ یا آستانه جنگ تنها یک صدا باید از کشور شنیده شود. تا پیش از سخنرانی ۲۰ فروردینِ سیدحسن نصرالله که در آن -قاعدتا پس از هماهنگی با ایران- واکنش کشور به ترور اخیر رژیم صهیونیستی را مستقیم و حتمی اعلام نموده، صلاح نمی‌دانستم تحلیل شخصی خود را بیان نمایم تا اگر به هر دلیل تصمیم کشور بر پاسخ غیرمستقیم یا با تأخیر بود، توقعِ ایجاد شده و اجابت نشده، کارکرد معکوس پیدا نکند تا مانند حمله مؤثر و موشکی به عین‌الاسد که برخی آن را ناکافی قلمداد، و از این بابت نظام را ملامت می‌کنند، به ضدخود بدل نگردد. اکنون اما ضمن تأکید مجدد بر همان نکات و تذکرات سابق مبنی‌بر التزام به تبعات یک مطالبه و تبعیت محض از فرمانده کل قوا، دیگر مانعی برای طرح عمومی ملاحظات راهبردی خود نمی‌بینم کما اینکه تا پیش از این نیز در محافل خصوصی نظر خویش را درخصوص واکنش مناسب به اقدام اخیر اسرائیل، بیان و بر آن تأکید می‌کردم. کمربندها را باید محکم ببندیم و پیش‌دستانه و با دست بالاتر به استقبال رویارویی با منشاء شرارت علیه کشور و جبهه مقاومت رویم، پیش از آنکه اسرائیل غافلگیرانه و در موقعیتی برتر به سراغ ما بیاید. سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا أَی مُنقَلَبٍ ینقَلِبونَ احمد قدیری ۱۴۰۳/۱/۲۱ @GhadiriNetwork