. ✨﷽✨ ⚜ آورده‌اند هنگامی که حضرت موسی ع از طرف خداوند، برای رفتن به سوی فرعون ،و دعوت او به خداپرستی مأمور شد، موسی عليه‌السلام که احساس خطر می‌كرد، به فكر خانواده و بچه‌های خود افتاد و به خدا عرض كرد: پروردگارا چه كسی از خانواده و بچه‌های من ، سرپرستی می‌كند؟! خداوند به موسی ع فرمان داد که او عصای خود را بر سنگ زد؛ آن سنگ شكست. در درون آن، سنگ ديگری نمايان شد، با عصای خود يك ضربه ديگر بر آن سنگ زد، آن نيز شكسته شد و در درونش سنگ ديگری پيدا گرديد؛ موسی ع ضربه ديگری با عصای خود بر سنگ سوم زد، و آن سنگ نيز شكسته شد، او در درون آن سنگ، كِرمی را ديد كه چيزی به دهان گرفته و آن را می‌خورد. پرده‌های حجاب از گوش موسی ع به كنار رفت و شنيد آن كرم اینگونه نیایش می‌کند: ⚜ سُبحانَ مَن يَرانی وَ يَسمَعُ كلامی و يَعرِفُ مكانی و يَذكُرُنی و لاينسانی ⚜ پاك و منزه است خداوندی كه مرا می‌بيند و سخن مرا می‌شنود و به جايگاه من آگاه است و به یاد من است و مرا فراموش نمی‌كند. ⚜ به اين ترتيب، موسی ع عین‌الیقین یافت كه خدای بزرگ عهده‌دار رزق و روزی بندگان است و با توكل بر او، كارها سامان می‌يابد. ✋ عزیزانم! خدایی که هر روز به یک وال دریایی، در دل دریا دو تُن غذا می‌رساند، قادر است که روزانه برای ما انسانها به اندازه‌ی کف دست، روزی برساند و ما را سیر کند. پ.ن: عالمان طریقت اصرار بر اثر گذاشتن در جلب و فراوانی روزی دارند. 🆔 @ghafari_ir