¤ طِبتُم بریده ام! نه فقط از خود از زمین و زمان فراری از غم این روزگار بی سامان دلم شکسته و میل سفر به سر دارم به سمت شهر نجف می روم علی گویان اگرچه کوله ی من از گناه سنگین است سفر به خیرتر از من ندیده چشم جهان شدم مسافر و در هر قدم علی گفتم رها شد از دل من غصه های بی پایان به روی هر که بخواهد در حرم باز است برای هر که شده است بی پناه و سرگردان که لطف و خیر در این بارگاه بی حد است قسم به آیه ی " طِبتُم " نوشته بر ایوان به محض دیدن گنبد به گریه افتادم شکفته شد گل پژمرده در دل باران حدیث عشق همین است " علی ولی الله " علی تراز بهشت است و باطن قرآن @ghahaniha ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••