قلمزن
🔹لطفا آرام و بدون شتاب بخوانید: زنی در تاریخ بشریت وجود دارد که به ویژگی‌های خاصش معروف است، همسری و مادری را با موفقیت گذرانده است اهل بخشیدن به دیگران است ، شخصیت او آنقدر متعادل و سالم است که هیچ عقده‌ای در وجودش نیست، حتی از لباس عروسی‌اش برای دیگران می‌گذرد، اهل گذشت و فداکاری است و چیزی برای خودش نمی‌خواهد، شجاع است و در مقابل ظلم با جانش و همسرش و فرزندانش می‌ایستد، عزت نفسش مثال زدنی‌ست، قدرت وجودی دارد، اگر تظلم خواهی می‌کند برای دیگران است و برای خودش از دنیا چیزی نمی‌خواهد. چنین زنی یک اسطوره است ، کسی که میتوان به او تکیه کرد و با اطمینان خاطر برای شبیه شدن به او و رسیدن به سلامت نقس و اعتدال شخصیت و آرامش و رضایتمندی او ، همه‌ی عمر تلاش کرد، هر عقل سلیمی اگر او را بشناسد شهادت می‌دهد که اگر قرار باشد یک روز به نام روز زنان ثبت شود، یقینا روزی خواهد بود که به او منتسب باشد. اما قصه 8 مارس قصه دیگری‌ست، قصه مبارزه با ظلم نسبت به زنان، قصه مطالبه برابری و مساوات بین زن و مرد، قصه مطالبه حقوق زنان کارگر، قصه رساندن زن به همه حقوق اجتماعی و سیاسی و فرهنگی‌اش...چیزی که غرب از زن گرفته بود و با زور اجتماعات زنان و اعتراضات تاریخی بخش کوچکی از آن حاصل شد. حالا 8 مارس را گذاشته‌اند که روز جهانی زن باشد روزی که  زنان هالیوودی و بالیوودی و اقسام دیگرشان آن را جشن می‌گیرند و تکریم می‌کنند، زنانی که نه آزادمنشی آن زن را دارند نه شجاعتش نه سلامت نفسش نه آرامش درونی‌اش و نه هیچ وجه‌شبه دیگری را، و اتفاقا عاقبت خیلی‌هایشان را که بخوانید به خودکشی و اتفاقات بدتر از آن ختم شده و می‌شود و هیچکدام حتی مرتبه‌ای از رضایتمندی در زندگی را تجربه نکرده‌اند. آنها 8 مارس را روز جهانی زن نامیده‌اند، باشد، برای خودشان عیبی ندارد، اما من و ما چرا این روز را به هم تبریک می‌گوییم و برای هم گل و آهنگ ارسال میکنیم؟! ما چرا از بهترین داشته‌ی خود عقب‌نشینی می‌کنیم و به این نامگذاری بدون مسما دامن می‌زنیم؟ مراقب آنچه داریم باشیم، نیاید روزی که همین را هم بگیرند و آنچه می‌خواهند جایگزین کنند، یک جایگزینی پوشالی و بدون اصالت... ف. حاجی وثوق @ghalamzann
564 مشاهده