🇮🇷 «واگذاری زمین رایگان»؛ وعده‌ای که سر خرمن نیست طبق اصل 31 قانون اساسی، داشتن مسکن متناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی است که در تفسیر آن آمده دولت باید به رفع هرگونه محرومیت در این زمینه پرداخته و قشر نیازمندتر نظیر روستائیان و کارگران را در اولویت قرار دهد. بر این اساس، سند ملی آمایش سرزمین نیز بر ایجاد نظام سکونتگاهی پویا و نقش‌آفرین تأکید داشته و دسترسی به مسکن مناسب برای ساکنان همه مناطق کشور را از اولویت‌های حاکمیت می‌داند. امروز شرایط کشور و وضعیت 80 درصد شهرها و 100 درصد روستاها به گونه ای است که دولت می‌تواند یک قطعه زمین در اختیار افرادی قرار دهد که مسکن ندارند. در بخش اهداف کمّی سنجه‌های عملکردی توسعه مسکن که در قانون برنامه هفتم آمده، افراد باید بتوانند ظرف مدت 7 سال و نیم به مسکن دسترسی داشته باشند. یکی از طرح‌های حمایتی دولت «خدمت و پیشرفت» که قرار است در سال نخست فعالیت آن عملیاتی شود این است که زمین‌های تحت مالکیت دولت را بعد از تهیه طرح‌های توسعه شهری، آماده‌سازی و تفکیک قطعات از طریق یک سامانه و بر اساس قانون جهش تولید مسکن، به متقاضیان واجد شرایط جهت ساخت مسکن و به منظور تسهیل مهاجرت معکوس اقشار مختلف جامعه واگذار شود. گفتنی است، توجه به مسکن روستایی در جریان برنامه هفتم توسعه کشور، یکی از اتفاقات خوبی است که قطعا تأثیر مثبتی در فرایند توسعه خواهد داشت. برای دستیابی به این مهم، باید امکان ساخت مسکن را به روستاها ببریم تا کاربری‌های گردشگری، تولیدی و تولیدات کوچک توسعه یابد. اجرای کامل این مهم به معنای بهره‌وری است که برای رسیدن به...