سوره : التوبة آيه : 40 إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ ٱللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ ثَانِىَ ٱثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِى ٱلْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَٰحِبِهِۦ لَا تَحْزَنْ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَا ۖ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَكِينَتَهُۥ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُۥ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ ٱلسُّفْلَىٰ ۗ وَكَلِمَةُ ٱللَّهِ هِىَ ٱلْعُلْيَا ۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ اگر پیامبر را یاری نكنید، همانا خدا آن زمان كه كافران او را (از مكّه) بیرون كردند یاری كرد، در حالی كه او نفر دوّم از دو تن بود، زمانی كه آن دو در غار (ثور) بودند، (پیامبر) به همراهش (ابوبكر) می‌گفت: اندوه مدار كه خدا با ماست. پس خدا، آرامش خویش را بر او نازل كرد واو را با سپاهیانی كه آنها را ندیدید یاری كرد و سخن و طرح كافران را (كه قصد كشتن پیامبر را داشتند،) پست‌تر (وخنثی) قرار داد وكلمه (و اراده) خداوند (برای نصرت پیامبرش،) برتر (و پیروز) است و خداوند توانا وحكیم است. http://eitaa.ir/gharaatitafsir