"نکات قرآنی" (۴۲۸) یَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ" (از بدیها و ناهنجاریها نهی می کنند!) اصل نهی از زشتی ها و بدیها، و در یک کلمه نهی از ناهنجاریها، از اوصاف جامعه ی به رشد رسیده است. جامعه ای که به قول قرآن بهترین است "خَیرَ اُمَّةِِ"! این یک اصل تکاملی و کارآمد است. اما متاسفانه در جهان اسلام چنان بسته و نامقبول به آن عمل شده که امروزه تلقی اغلب مردمان از آن، چیزی جز یک پدیده ی خشن و مزاحم زندگی نیست. امروزه تا اسم نهی از منکر می آید همه ذهن ها فقط متوجه روسری و طرز پوشش و ساز و آواز فلان می رود. چنان شده اند که گویی ذهن شان فراتر از اینجور چیزها نمی رود. حال آنکه منکرات مصادیق فراوان دارند و برخی شان به مراتب حائز اهمیت ترند. آن که حق مردمان را نمی دهد و ثروت را عادلانه توزیع نمی کند، مصداق بارز منکر است، وقتی صاحب منصبی بجای آنکه فرصت های شغلی برابر ایجاد کند فقط این فرصت ها را در اختیار اطرافیانش بگذارد، مصداق بارز منکر است، وقتی بجای آنکه بورسیه های تحصیلی به نوابغ و نخبگان جامعه تعلق گیرد، به خویشان و نزدیکان بعضاً بی استعداد و کم استعداد داده شود، مصداق بارز منکر است، وقتی داروهایی که باید به موقع در اختیار دردمندان جامعه قرار گیرد، در انبار سودجویان ذخیره می شود و از بازار آزاد سر در می آورند، مصداق بارز منکر است، آنگاه که زوج جوانی برای دریافت یک وام ساده ازدواج ماهها و بلکه سالها در انتظار می مانند و از آن طرف قلیل انگشت شماری میلیاردها بدون کمترین ضمانتی از بانک ها می ستانند، این مصداق بارز منکر است... پس ابتدا منکرهای مادر را ببین. ای دوست اهل قرآن، حواست فقط به طرز روسری و ساز و آواز این و آن پرت و مشغول نشود، نگاهت را وسیع کن، هشیار باش تا مبادا از مصادیق بزرگتر و خانمانسوزتر منکرات غفلت کنی. ابتدا علت ها را ببین و بعد معلول ها را. و یادت باشد که امام حسین (ع) قیامش را بر پایه اصل مترقی امر به معروف و نهی از منکر به جهانیان می شناساند. اصلی که در مرتبه ی اولیه اش متوجه مسئولین یک جامعه است و در مرتبه ثانویه اش متوجه مردمان عادی است. زیرا آموزش متعالی امری است که از بالا به پایین نزول می یابد. این اصلِ رشد دهنده اگر خوب و همه جانبه فهمیده شود، بدون شک جامعه ای پاک و رشدیافته و عاری از زشتی ها به ظهور رسیده است. @gharar_a