انسان درمییابد که از همهجا و همهچیز منقطع است و جز خودش و خدایش کسی نیست چنین کسی اگر در میان صدها هزار هم باشد تنهاست و اگر دیگران وی را در میان جمع میبینند وی خود را در خلوتی خالی از اغیار میبیند که جز خدا دیّاری را راهی بدان جا نیست.
•علامهطباطبایی(ره)•