ما شده ایم عبد فضای مجازی ، هر چه او به ما بدهد ما می گیریم ، حتی شبکه های مذهبی ! آنها برای ما باید تعیین بکنند که چه به خورد ما برود در صورتی که کسی که حرکت آسمانی اش را شروع کرده باشد ، مثل مغناطیس محیط برایش حرف برای گفتن دارد و او جذب هر چیزی نمی شود . حتی اگر کانالی را باز می کند ، آن فکری که داشته را می خواند ، ناگهان می بیند جلویش سبز شد. از خیابان رد می شود می بیند یک کسی در گوشش یک چیزی اینطوری گفت . رادیو دارد همان حرف را می زند که این دارد به آن فکر می کند . به این می گویند سلوک . نگاه که می کند روی نقش دیوار ، روی فرش ، گل فرش ، آن فکری که دارد را می بیند و کم کم احاطه پیدا می کند ، بزرگتر می شود ، روحش آسمانی تر می شود . اما اگر فکرش مشغول امور شهوانی باشد ، فکرش مشغول دنیا باشد ، این چکار می‌خواهد بکند؟! می ماند ..