انسان چه بخواهد چه نخواهد ترقی و رشد رو خواهد داشت منتهی تعیین کننده این که ترقی ورشد او در چه عرصه ای باشه رو خودش انتخاب میکنه برخی در ترقی و رشد خود اعتماد را بر خداوند می‌گیرند ودنیای را دارالاسباب این ترقی [که درستش هم همینه] برخی دیگر هم دنیا را خود ِترقی می دونن و خدا رودارالاسباب ... اما گاهاهمین افرادی که دنیا را دارالاسباب می‌دونن به وسیله انقلاب هایی که در این مسیر صورت میگیره اعتمادشون به خداوند به مرور کمرنگ میشه و به مسیر منحط کشیده می‌شن ویا بالعکس.. به همین علت هاست که میگن: خداعاقبتت رو بخیر کنه مؤمن..!