آیا در حکومت امیرالمومنین هم جامعه فقیر داشته؟
عزیزان وقتی تاریخ رو از اونجایی که باید، نمیخونید و به گزاره‌های افسانه‌ای کانال‌های تلگرامی بسنده میکنید نتیجه همین میشه که تصور میکنید تو حکومت مقدسه علوی، هیچ فقیری داخل قلمرو حکومت اسلام وجود نداشته.
اساسا فقر ریشه‌های مختلف و متعددی داره که سیاست‌های اقتصادی حاکمیت فقط یکی از این ریشه‌هاست.
به خاطر همین با توجه به ۲۵ سال حکومت طاغوت بر سرزمین های اسلامی و سیاست‌های تبعیض‌آمیز خلفا، شکاف اقتصادی و ناترازی فقر و ثروت در جامعه اسلامی خیلی زیاد بوده به نحوی که بارها باعث اعتراض امیرالمومنین و ابوذر و... به خلفا شده و حتی وقتی خود حضرت روحی‌فداه به خلافت رسیدند، این مشکلات هنوز پابرجا بود و فقر و فرودستی تو جامعه‌ی تحت حاکمیت حضرت، همچنان باقی بود.
پس این گزاره که «در حکومت امیرالمومنین فقیر وجود نداشته» چندان دقیق نیست.
برای مثال به دو مصداق تاریخی اشاره میکنم.
علامه مجلسی تو کتاب شریف بحارالانوار روایتی طولانی نقل میکنن که اینطور شروع میشه:
ونظر علي (ع) إلى امرأة على كتفها قربة ماء ، فأخذ منها القربة فحملها إلى موضعها ، وسألها عن حالها فقالت : بعث علي بن أبي طالب صاحبي إلى بعض الثغور فقتل ، وترك علي صبيانا يتامى ، وليس عندي شئ ، فقد ألجأتني الضرورة إلى خدمة الناس
یک شب امیرالمومنین در خیابان درحال گذر بودند که زنی را دیدند که مشک آب بر دوش انداخته و حمل میکند. حضرت مشک را از او گرفت و برایش به مقصد رساند و از حالش سوال کرد. زن گفت علی همسرم را به جنگ فرستاده و او کشته شده. حالا علی بچه‌های یتیم مرا رها کرده و من هیچ‌چیز ندارم و فقر و نیازمندی باعث شده که اینطور برای مردم کار کنم!!
بحار الأنوار ، العلامه المجلسی جلد: 41 صفحه : 52
اینکه گفته شوهرم رو علی به جنگ فرستاد، یعنی روایت برای زمان خلافت امیرالمومنین است. عهههه مگه تو حکومت امیرالمومنین هم از این خبرها بوده؟؟ مگر تو مملکت تحت حاکمیت علی هم فقیر و بدبخت و یتیم بی‌سرپناه و زن سرپرست‌خانوار داشتیم؟؟ خب بله منابع تاریخی میگن داشتیم.
اصلا اینکه افتخار میکنیم و میگیم مولا مثل فقیرترین افراد جامعه زندگی میکرده، یعنی مملکت فقیر داشته.
اینکه میگیم حضرت نیمه‌شب شخصا برای فقرا آذوقه میبردند یعنی مملکت فقیر داشته.
یا روایت مشهوری که همه شنیدند:
مَرَّ شَيخٌ مَكفُوفٌ كَبيرٌ يَسألُ. فَقالَ أميرُالمُؤمِنينَ: ما هذا؟ فقالُوا : يا أميرَالمُؤمِنينَ! نَصرانيٌّ. فَقالَ : استَعمَلتُمُوهُ حَتّى إذا كَبُرَ و عَجَزَ مَنَعتُمُوهُ ، أنفِقُوا عَلَيهِ مِن بَيتِ المالِ
پير مرد فرتوت و نابينايى، در حال گدايى، بر اميرمؤمنان علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام گذشت.
امام فرمود: اين مرد كيست و چرا گدايى مى كند؟
جواب گفتند: "نصرانى است"
امام علیه‌السلام فرمود: تا آن زمان كه قدرت كار كردن داشت از او كار كشيديد و اينك كه پير شده و قدرت كار كردن ندارد، از تأمين روزى وى دريغ مى ورزيد؟ از بيت المال زندگى او را تأمين كنيد.
اینکه حضرت دستور به تامین او از طریق بیت‌المال داده نشون میده که روایت برای زمان خلافت امیرالمومنینه.
از این دست گزاره های تاریخی که دال بر وجود فقر و فرودستی در زمان حکومت علویه، چندین مورد در منابع تاریخی و روایی داریم. مقصر هم شخص امیرالمومنین و حاکمیت نیست. پس با گزاره‌ای اشتباه تاریخی، جمهوری اسلامی رو با حکومت علوی مقایسه نکنید که اینطور عقاید خودتون و ممبراتون متزلزل نشید...