#یادداشت ✍سلمان فرج اللهی امروز یکی از رسانه ها با انتشار بریده یکی از صفحات ۵۰ سال پیش روزنامه اطلاعات ،منشأ آلودگی تهران آن روزگار را به نقل از یک کارشناس،کوره های آجر پزی جاده ساوه و شهریار قلمداد کرده بود. روزنامه اطلاعات ۱۴ آذر ۱۳۵۲ از زبان این کارشناس نسبت به کیفیت هوای تهران در نیم قرن پیش نوشته بود: "بعلت وزش باد ، تمام دود کوره های جاده ساوه و شهریار در تهران متراکم میشود" اما نکته‌ اینجاست که برخلاف ۵۰ سال قبل که منشاء آلودگی هوای تهران آن روزگار کوره های آجرپزی جاده ساوه و شهریار قلمداد میشد ،امروز دیگر اثری از آن کوره های پرتعداد جاده ساوه نیست و باید منشأ آلودگی فعلی تهران و سایر شهرها را درجای دیگری دنبال کرد. عدم اهتمام و ناهماهنگی‌ میان دستگاه های متولی دراجرای تکالیفی که طبق قانون بر عهده آنان گداشته شده است شایدمهمترین عامل آلودگی هوای بسیاری از شهرهای ما می باشد . حالا که تا امروز هر راهکاری که مردان سیاست برای فائق آمدن بر غول آلودگی هوا ارائه شده عملا راه بجایی نبرده بهتر است، به یک توصیه شاعرانه هم در این زمینه توجه شود و آنهم توصیه مرحوم سهراب سپهری است ،آنجا که می گوید " جای مردان سیاست بنشانید درخت تا هوا تازه شود " بغیراز راهبرد خوب شاعر کاشانی برای تازه شدن و تلطیف هوا ،گویا خواجه شیراز هم در بیتی نغز ،به زمانه ما اشارتی دارد و شهر را آشفته حال و خالی از عشاق دل در گرو کار داده می بیند و چاره کار را برآمدن دستی از آستین غیب می پندارد و می سراید: شهر خالیست ز عشاق مگر کز طرفی دستی از غیب برون آید و کاری بکند 🆔https://eitaa.com/ghasedeemrooz