بعد رفتنت،جمعه دستش بند است به دلتنگی هایم.... کارش این شده که برای بغضهایم غروب می‌بافد... سهم تو آسمان شد و سهم من هم انتظار و دلتنگی..درست مثل پرنده ای اسیر در پشت میله های بی‌روح قفس،که دلتنگ پرواز است و به انتظار فرصتی برای اوج گرفتن بر پهنای بی کران آسمان.... می‌گویند«از دل برود،هر آنکه از دیده برفت»اما چه کنم که هم دل تویی،هم دیده....تا چشم کار میکند جای تو خالیست... به قول صائب شیرین سخن«عالم پر است از تو و خالی است جای تو»....