✅« به بهانه پایان مهلت استعفا برای نمایندگی » روز قبل از رای اعتماد به وزیری ، جلسه ای با حدود ۵۰ نفر از نمایندگان در محل یکی از کمیسیون ها با حضور وزیر پیشنهادی تشکیل شد . یک یک حاضران دغدغه ها و خواسته های خود را گفتند . خواسته هایی متنوع که به راحتی می شد فهمید کدام برای خدا و به نفع مردم است و کدام شائبه تعارض منافع را در ذهن متبادر می نماید . بالاخره یکی از نمایندگان تهران به تعریض گفت اصلا شما باید وزیر بشوید تا از ماه بعد سوال و استیضاح و تذکر را شروع کنیم و بلکه باید یکی باشد که طعنش زنیم و سرزنشش کنیم ! طنز تلخی است اما هست . انگار مردم نماینده انتخاب می کنند نه برای ایفای وظایفی که قانون اساسی و سایر اسناد بالادستی بر دوش یک نماینده گذاشته است بلکه باید در ریز و درشت موارد و خواسته های موکلان دخیل باشد و دلالی کند . راه سازی و بهداشت و مدرسه و مسجد و ورزشگاه و سایر امور فرهنگی و زیر بنایی که پیشکش ، و صرف نظر از مصادیقی که برای احقاق حق فرد یا مجموعه ای و رفع تبعیض و ظلم از مواردی وظیفه هر مسوولی است او باید در انتصابات ، استخدام افراد و فرزندانشان ، تهیه جهیزیه ، معرفی به پزشک و تهیه دارو ، اعطای وام ، گرفتن زمین ، حضور در مراسم عزا ، اعمال نفوذ در پرونده قضایی ، سفارش به فلان دستگاه اجرایی در نادیده گرفتن قانون برای فلان فرد و ..همه تکالیفی است که اگر نماینده ای انجام ندهد روزگاری سیاه خواهد داشت ! وقتی کسی می پرسد نماینده چکار کرده که دوباره رای می خواهد ، باید کنکاش کرد مقصود سائل کدام کارهاست ؟ کارهایی که قانون اساسی ، آیین نامه داخلی مجلس و سایر اسناد و قوانین مصوبه منظور کرده است یا خواسته های متنوع که در بهترین حالت نماینده و دفتر او را تبدیل به شعبه ای از کمیته امداد ،بهزیستی مرکز خیریه یا بنگاه واسطه گری و..غیره می سازد . وای به روزی که نماینده هم اهل بده بستان باشد و برای کسب کرسی قدرت حد و مرزی نشناسد ! تا به حال کم ترین مشارکت را از گروه های مدعی در کمک به نمایندگان برای تحسین فرایند قانون گذاری دیده ام .بخشی از روسای احزاب و جریانات سیاسی اجتماعی ، وکلا و حقوق دانان ، اساتید دانشگاه و معلمان ، روحانیون و مبلغان ، مداحان و تریبون داران صاحبان رسانه و بازیگران قلدر فضای مجازی سلبریتی های دنیا زده و خود شیفته پزشکان و مهندسان ، سرداران و امیران ، امنای مساجد و معتمدان بازار و ..مثل کپسول و بلکه منبع عظیم مطالبه هستند و خواسته و ناخواسته جهاد بزرگی ! را در جهت افزایش انتظارات از این نظام مظلوم دامن می زنند .( سهم برخی اقتصاد خوانده های طوطی صفت حراف بی مصرف درایجاد این بدبینی به نظام بسیار بالاست از مکاتب مختلف غربی و شرقی با اصطلاحات دهن پرکنشان و حتی برخی مدعیان که حرف از اقتصاد اسلامی می زنند و همه را تکفیر می کنند و بی خاصیتی شان را در مجلس و دولت و دانشگاه و حوزه و موسسه فلان و.. سال هاست تجربه کرده ایم .) شکی نیست که طرح خواسته های نامشروع نامعقول و یا بی اولویت از جانب اقشار و افرادی که خود را کاره ای می دانند به مراتب بیش از عموم و آحاد جامعه اثرگذار است . این طیف ها به نوعی خود را مرجع اجتماعی در سطوح مختلف می پندارند و بعضا قدرت سوار شدن بر احساسات و تحریک تعصبات جامعه مخاطب را نیز دارند .فرقی هم ندارد که در چه شکل و شمائلی باشند و به اصطلاح معروف با صورت چند تیغه و کراوات و فوکل بیرون زده و موهای افشان و شعارهای پر طمطراق به ظاهر مردم گرایانه بروز کنند یا با ریش و پشم و عمامه و چادر و تسبیح در اماکن و مراسم مذهبی خودنمایی کنند . پس باید افراد و جریان ها را شناخت که نماینده و وزیر و استاندار و امام جمعه و ..را زیر بیرق خیرخواهی برای منافع خود می خواهند یا برای خدا و منافع و مصالح واقعی مردم و نظام با رعایت برنامه و اولویت و قاعده الاهم فی الاهم . واقعیتی تلخ است که اقلیتی صدا کلفت و تریبون دار عرض و آبرو و سرمایه اجتماعی سواد اعظم هر قشری را در معرض تاراج و آسیب جدی قرار می دهد . از این رو باید گفت آنان که پا در عرصه انتخابات می گذارند اگر علاوه بر ساحت نظر و گفتار عملا هم اعتقاد به یوم الحساب و عرصه پاسخگویی دارند باید به یاد داشته باشند که وارد چه پیمانی با مردم می شوند ؛آیا بهتر نیست چند باری با تامل سخن امیر بیان و امام حکمت علی علیه السلام را مطالعه و آویزه گوش کنند؟ من كلام له (علیه السلام) في أمر البيعة: لَمْ تَكُنْ بَيْعَتُكُمْ إِيَّايَ فَلْتَةً وَ لَيْسَ أَمْرِي وَ أَمْرُكُمْ وَاحِداً، إِنِّي أُرِيدُكُمْ لِلَّهِ وَ أَنْتُمْ تُرِيدُونَنِي لِأَنْفُسِكُمْ. أَيُّهَا النَّاسُ أَعِينُونِي عَلَى أَنْفُسِكُمْ، وَ ايْمُ اللَّهِ لَأُنْصِفَنَّ الْمَظْلُومَ مِنْ ظَالِمِهِ وَ لَأَقُودَنَّ الظَّالِمَ بِخِزَامَتِهِ، حَتَّى أُورِدَهُ مَنْهَلَ الْحَقِّ وَ إِنْ كَانَ كَارِهاً. @ghasemjafari