⭕️جهنّم، نعمتي از نعمت‌هاي بزرگ خدا! تمامي آيات بيست‌وهفت‌گانة 41 تا 67 سورة رحمان از صفحة 533 ، در ادامة آيات قبل، بيانگر نعمت‌هاي مختلف مادّي و معنوي خداوند است که بر بندگان خود ارزاني داشته و آنها را غرق در آن نعمت‌ها ساخته‌است. خداوند در اين آيات‌که نعمت‌ها را مي‌شمارد، دنبال هر نعمتي، براي تنبّه دادن به ارزش آن نعمت مي‌فرمايد: ⭕️«فَبِأيِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبان»؛ «پس کدام يک از نعمت‌هاي پروردگارتان را تکذيب مي‌کنيد» و ارزش آن را ناديده مي‌گيريد؟ اين جمله متجاوز از سي بار در اين سوره که طولاني هم نيست، آمده‌است!⭕️ آيات 66 تا 69 ، در مورد بهشت و بهشتيان مي‌فرمايند: «فيهِما عَينانِ نَضّاخَتان، فَبِأيِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبان؟ فيهِما فاکِهَهٌ وَ نَخلٌ وَ رُمّان، فَبِأيِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبان»؛ «در باغ‌هاي بهشت، دو چشمه در حال فَوَران است، پس کدامين‌نعمت از نعمت هاي پروردگارتان را انکار مي‌کنيد؟ در آنها، ميوه‌هاي فراوان و درخت خرما و انار است، پس کدام يک از نعمت‌هاي پروردگارتان را تکذيب مي‌کنيد؟» برگرفته از آثار آيت‌الله ضياءآبادي @ghjariafsane