پیش از رضاشاه در دوره قاجار ۶ خط راه آهن در ایران وجود داشت:
در مسیر تهران به عبدالعظیم، جلفا به تبریز، بابل به محمود آباد، پیربازار رشت، میرجاوه تا زاهدان، خزینه تا مسجد سلیمان
تمامی این خطوط راه آهن در دوره قاجار کشیده شده بود.
** اولین کسی که اندیشه نیاز به راه آهن را مطرح کرد امیرکبیر، سپس میرزاحسین سپهسالار بود.**
صنیع الدوله و میرزا یوسف مستشارالدوله در زمان ناصرالدین شاه دو نقشه راه آهن طرح کردند: ۱. خط راه آهن ناصری تهران به قم ۲. خط تهران به مشهد
دو مانع بزرگ وجود داشت: روس و انگلیس، هر دو به دلیل بین المللی مخالف خط راه آهن در اداوار مختلف بودند.
روسها با ناصرالدین شاه قرارداد بستند که تا ده سال حق امضای قرارداد راه آهن در شمال ایران با هیچ کشوری را ندارد.
اما درباره راه آهن دوره رضاشاه که از ۱۳۰۶ آغاز و سال ۱۳۱۷ یازده سال ساخت آن زمان برد دو نظریه وجود دارد:
۱. رضاشاه با اصرار انگلستان خط شمال به جنوب را با تحمیل هزینه به مردم ساخت و انگلستان در جنگ جهانی دوم از آن بهره برد.
۲. رضاشاه برخلاف نظر انگلستان این خط راه آهن را ساخت. انگلستان، کارشناسان داخلی و نمایندگان مجلس معتقد بودند خط راه آهن باید از شرق به غرب کشیده میشد تا ترانزیت تجاری احیاشود و این به نفع ایران بود. اما رضاشاه قبول نکرد.
🇮🇷ققنوس وطن👇
https://eitaa.com/joinchat/2044133619Ce329b51282