🕊🥀 🥀🕊🥀 🕊🥀 🥀 خورشید اگر آب کُنَد پا به سَرَش را جبریل اگر فرش کُنَد بال و پَرَش را اَفلاک اگر خاک شود یا که غباری از پایِ تو گر سُرمه کِشَد چشم تَرَش را شب پُر کند از پولک و مهتاب و ستاره دامانِ تو را تا که ببیند سحرش را اینها همه هیچ‌اند در آنجا که خداوند رو کرده به شکلِ تو تمامِ هنرش را نام تو چه دارد که به هنگام رَجَزها از هِیبتِ آن شیر دریده جگرش را ای شاهِ سواران نظری کُن به پیاده حالا که خدا دست اُخُوَت به تو داده 🥀 🕊🥀 🥀🕊🥀 🕊🥀🕊🥀