: این سه خصلت ارتباط نزدیکی با همدیگر دارند، بلکه می‌توان گفت که خصلت اول و دوم حاصل خصلت سوم است. یعنی وقتی انسان گرفتار خودپسندی می‌شود، آن وقت است که عمل خود را زیاد می‌بیند و در نتیجه گناهش را از یاد می‌برد. ریشه این گناهان هم جهل است. زیاد شمردن عمل، نسیان گناه و عُجب نتیجه جهل است. اگر انسان حقیقتاً‌عالم و اهل معرفت باشد، هیچ وقت عمل خود را هر چند که به حسَب ظاهر زیاد باشد، زیاد نمی‌داند،