*شرح زیارت جامعه کبیره قسمت 27 16فقره شریف  وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ روایت دارد که این عالم طبیعت نسبت به عالم ملکوت همچون انگشتری است که در بیابان باشد. همین مسأله درباره‌ی عالم ملکوت نسبت به قیامت صادق است. ما چه می‌دانیم؟! بشر از این خورشید منظومه ی خودمان خبر ندارد و نخواهد داشت مگر به مدد اهل بیت علیهم السلام. «يٰا مَعْشَرَ اَلْجِنِّ وَ اَلْإِنْسِ إِنِ اِسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطٰارِ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ فَانْفُذُوا لاٰ تَنْفُذُونَ إِلاّٰ بِسُلْطٰانٍ»(الرحمن/۳۳) اى گروه جنیان و انسیان، اگر می‌توانید از کرانه هاى آسمانها و زمین به بیرون رخنه کنید، پس رخنه کنید. ولی جز با سلطان رخنه نمى کنید. سلطان کیست؟ علی بن موسی الرضا علیه السلام است. به تنهایی نمی توانی در اقطار آسمان ها و زمین نفوذ کنی، تنها با امام می توانی. در همین منظومه ی شمسی، ستاره ای هست به نام شِعرای یمانی که قدما آن را خدا می‌دانستند. خداوند در قرآن بدان اشاره کرده است: «وَ أَنَّهُ هُوَ رَبُّ اَلشِّعْرى»(النجم/۴۹) و هم اوست پروردگار ستاره‌ی شعرى. نور خورشید نسبت به نور این ستاره ی شعرا نسبت نور کرم شب‌تاب است به نور خورشید. در همین منظومه ستاره ای وجود دارد به نام ستاره‌ی ولکا. می‌گویند نور ستاره ی شعرای یمانی نسبت به این ستاره همچون نور کرم شب‌تاب است به نور ستاره ی شعرای یمانی. در عالم چه خبر است؟ و این منظومه ی شمسی و کهکشان راه شیری است که در عالم گم است... امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرماید: أنا الَذي أعلَمُ مَا یُحدِثُ آناً بَعدَ آن وَ سَاعَةً بَعدَ ساعة. ساعة یعنی لحظه، «آن»، انتهای زمان است؛ یعنی شما یک ثانیه را به بی نهایت تقسیم کنی، آن آخرینش که اصلاً معلوم هم نیست می‌شود آن و لحظه... آقا می‌فرماید  من آنچه آن به آن در عالَم تحقق می‌یابد عالم هستم... أنا الَّذي أعلَمُ خَطَراتُ القُلُوب... من کسی هستم که از همه‌ی خواطری که در قلب همه‌ی ابناء بشر و اجنه ها می‌گذرد مطلع هستم. من از عده ای از این علما تعجب می‌کنم... شخصی از این علما به حرم حضرت علی بن موسی الرضا علیهما السلام مشرف شده بود. عرضه کرده بود که آقا جان، شما چگونه می‌توانید حوائج همه‌ی این زوار را یک جا بشنوید؟! در مطلبی از جناب ملاصدرا می‌خواندم که معارف اهل‌بیت علیهم السلام را به خیلی از بزرگان ما نیز ندادند... در همین اواخر داشتیم که یکی از همین مراجع تقلید گفته بود اگر کسی قائل باشد که جناب امیرالمؤمنین علیه‌السلام صفات خدایی دارد کافر است!! البته عیبی هم ندارد، اینان نیز عالِم هستند و در آن رشته‌ی خودشان مورد احترام نیز باید باشند و ما هم احترام می‌گذاریم. آن عالِم پس از سوالش دید که در کنار هر زائر یک امام رضا ایستاده است!! چون که معرفت او پایین است دیگر امام رضا علیه‌السلام باید به او اینگونه بفهماند اما امر که اینگونه نیست! وقتی آقا می‌فرماید أنا الَّذي أعلَمُ خَطَراتُ القُلُوب وَ لَمْحِ العُیُون، او حتی پلک زدن افراد نیز مطلع است، وَ مَا تُخفي الصُّدور... او مخفیگاه های باطن ما را نیز می‌داند و از آن خبر دارد... چرا؟ چون همه‌ی خیالان خیال اوست... همه‌ی دلها دل او و همه‌ی بصر ها بصر اوست... او البصیر و السمیع مطلق است... اصلا کجا او نیست؟!! می‌گفت به دنبال امام زمان هستم، گفتا که خوب بنگر، شاید رسیده باشی... او همینجا کنار خودت است. این حرفم به سخن راست نیاید به تمنی نشود کاندر این راه بسی خون جگر باید خورد... ادامه دارد التماس دعا صادقزاده**