💠📖🕋📖💠 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ ✨صفحه ۵۲۴✨ أعوذُ باِللَّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم أَ فَسِحْرٌ هذا أَمْ أَنْتُمْ لا تُبْصِرُونَ (۱۵) اصْلَوْها فَاصْبِرُوا أَوْ لا تَصْبِرُوا سَواءٌ عَلَيْكُمْ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۱۶) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَعِيمٍ (۱۷) فاكِهِينَ بِما آتاهُمْ رَبُّهُمْ وَ وَقاهُمْ رَبُّهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ (۱۸) كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۱۹) مُتَّكِئِينَ عَلى‏ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ (۲۰) وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ ما أَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهِينٌ (۲۱) وَ أَمْدَدْناهُمْ بِفاكِهَةٍ وَ لَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ (۲۲) يَتَنازَعُونَ فِيها كَأْساً لا لَغْوٌ فِيها وَ لا تَأْثِيمٌ (۲۳) وَ يَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ (۲۴) وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلى‏ بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ (۲۵) قالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنا مُشْفِقِينَ (۲۶) فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنا وَ وَقانا عَذابَ السَّمُومِ (۲۷) إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ (۲۸) فَذَكِّرْ فَما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِكاهِنٍ وَ لا مَجْنُونٍ (۲۹) أَمْ يَقُولُونَ شاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ (۳۰) قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ (۳۱) آیا این هم جادوست؟ آیا شما نمی‌بینید؟ (۱۵) در آن وارد شوید و بسوزید. چه صبر کنید و چه صبر نکنید، فرقی برایتان ندارد؛ (زیرا) شما فقط به‌وسیله‌ی کارهایتان جزا داده می‌شوید (و خودِ کارهایتان، جزای شماست؛ نه چیز دیگر). (۱۶) پرهیزکاران در باغ‌هایی (عالی) و نعمتی فراوان (و بی‌نظیر) به سر می‌برند. (۱۷) و این در حالی ست که از آنچه پروردگارشان به آنان داده، لذت می‌برند و پروردگارشان آنان را از عذاب دوزخ حفظ می‌کند. (۱۸) به‌پاس کارهایی که می‌کردید، به‌گوارایی بخورید و بیاشامید. (۱۹) این در حالی ست که با راحت و آرامش، بر تخت‌هایی که کنار هم چیده شده، نشسته‌اند، و آنان را با حوریانی سفیدرو و درشت چشم هم‌نشین می‌کنیم. (۲۰) و کسانی که ایمان آوردند و فرزندانشان در ایمان داشتن، به‌گونه‌ای (هرچند کمتر از پدرانشان) پا جا پای آنان گذاشتند، فرزندانشان را (در قیامت) به آنان ملحق می‌کنیم، و (البته به سبب این کار،) از (پاداش) کارهای (خوب) آن (پدر)ها(ی والامقام)، ذرّه‌ای نمی‌کاهیم؛ (زیرا) هر کس همراه کار خویش است. (۲۱) و پیاپی هر میوه و گوشتی که میل داشته باشند، به آنان می‌دهیم. (۲۲) در آنجا، جامی‌ پر (از شراب ناب بهشتی) را دست به دست می‌چرخانند که (نوشیدنش) هیچ سخن زشت و گناهی در پی ندارد. (۲۳) و خدمتکارانشان که (در سفیدی و زیبایی) همچون مروارید محافظت‌شده (در صدف) هستند، گرد آنان می‌چرخند. (۲۴) (در این مجالس عیش و طرب،) به یکدیگر رو کرده، از (حال و روز) هم (در دنیا) ‍سؤال می‌کنند. (۲۵) می‌گویند: «ما پیش از این، (در دنیا،) در حالی که در میان خانواده‌مان به سر می‌بردیم، نگران (وضعمان در قیامت) بودیم؛ (۲۶) پس خدا (نیز) بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب بادِ سوزان (جهنّم) حفظ کرد؛ (۲۷) (زیرا) ما پیش از این، او را می‌پرستیدیم. اوست که حقیقتاً (به بندگانش) محبت دارد و مهربان است.» (۲۸) (اکنون که از حق بودن قیامت آگاه شدی،) یادآوری و موعظه کن؛ زیرا تو به لطف پروردگارت، نه غیب‌گو هستی و نه دیوانه. (۲۹) آیا می‌گویند: «(محمد،) شاعری ست که منتظریم حوادث تکان‌دهنده‌ی روزگار بر سرش آید (و از دستش راحت شویم)؟!» (۳۰) بگو: منتظر باشید؛ چون که من (هم) با شما منتظر (مرگ) هستم. (۳۱) طور [۱۵-۳۱]