💠📖🕋📖💠 #قرائت_روزانه_قرآن کریم ⭐️قرار روزانه- هر روز، قرائت یک صفحه از قرآن کریم هدیه به امام زمان عج⭐️ ☘🌸🌸🌸🌸🌸☘ ✨صفحه ۵۲۹ ✨ أعوذُ باِللَّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم خُشَّعاً أَبْصارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ (۷) مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكافِرُونَ هذا يَوْمٌ عَسِرٌ (۸) كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنا وَ قالُوا مَجْنُونٌ وَ ازْدُجِرَ (۹) فَدَعا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ (۱۰) فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ (۱۱) وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُوناً فَالْتَقَى الْماءُ عَلى‏ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ (۱۲) وَ حَمَلْناهُ عَلى‏ ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ (۱۳) تَجْرِي بِأَعْيُنِنا جَزاءً لِمَنْ كانَ كُفِرَ (۱۴) وَ لَقَدْ تَرَكْناها آيَةً فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (۱۵) فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ (۱۶) وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (۱۷) كَذَّبَتْ عادٌ فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ (۱۸) إِنَّا أَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ رِيحاً صَرْصَراً فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ (۱۹) تَنْزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ مُنْقَعِرٍ (۲۰) فَكَيْفَ كانَ عَذابِي وَ نُذُرِ (۲۱) وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّكِرٍ (۲۲) كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ (۲۳) فَقالُوا أَ بَشَراً مِنَّا واحِداً نَتَّبِعُهُ إِنَّا إِذاً لَفِي ضَلالٍ وَ سُعُرٍ (۲۴) أَ أُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِنْ بَيْنِنا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ (۲۵) سَيَعْلَمُونَ غَداً مَنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ (۲۶) إِنَّا مُرْسِلُوا النَّاقَةِ فِتْنَةً لَهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَ اصْطَبِرْ (۲۷) در حالی که چشمانشان (از ترس و ذلت) فرو افتاده، همچون ملخ‌هایی که (به هر سو) پراکنده شده‌اند، از قبرها(یشان) بیرون می‌آیند؛ (۷) (و با ترس و وحشت) نزد آن دعوت‌کننده می‌شتابند. کافران خواهند گفت: «این، روزی سخت و دشوار است.» (۸) پیش از این‌ها (نیز) قوم نوح (رسالت او را) انکار کردند؛ بدین‌صورت که بنده‌ی (خاص) ما را دروغ‌گو شمردند و گفتند: «دیوانه است.»؛ و (آن بنده‌ی صالح، با آزار و اذیت، از فعالیت‌هایش) بازداشته شد. (۹) آنگاه پروردگارش را خواند (و گفت:) «من مغلوبِ (این قوم) شده‌ام؛ پس (به سبب بدکاری‌شان، آنان را) مجازات کن.» (۱۰) پس درهای آسمان را با آبی که به‌شدت می‌بارید، گشودیم. (۱۱) و زمین را برای بیرون آوردن آب شکافتیم؛ در حالی که (گویی سراسر آن را) چشمه‌هایی (فرا گرفته) بود. پس آب‌ها(ی آسمان و زمین)، بر اساس فرمانی که (از سوی خدا) مقدّر شده بود، به یکدیگر رسیدند. (۱۲) و نوح را بر آن (کشتی) که تخته‌های چوب و میخ‌هایی داشت، سوار کردیم؛ (۱۳) در حالی که زیر نظر و حمایت ما حرکت می‌کرد. (چنین کردیم) تا پاداشی باشد برای کسی که (وجودش نعمت بود؛ ولی آن نعمت) ناسپاسی شد. (۱۴) به‌راستی آن (کشتی) را نشانه‌ای به‌جای گذاشتیم؛ آیا کسی هست که عبرت گیرد؟ (۱۵) (اکنون که سرنوشت آنان را فهمیدید، بگویید حق بودن) عذاب و هشدارهای من چگونه بوده است؟ (۱۶) به‌راستی قرآن را برای پند گرفتن آسان کرده‌ایم؛ آیا کسی هست که پند گیرد؟ (۱۷) (قوم) عاد هشدارها(ی هود) را دروغ شمردند؛ پس (سرنوشتشان را ببینید و بگویید حق بودن) عذاب و هشدارهای من چگونه بوده است؟ (۱۸) ما تندبادی سرد و غرنده را در روزی شوم که شومی‌اش (تا هشت روز) ادامه داشت، به‌سوی آنان فرستادیم و بر ایشان مسلط کردیم؛ (۱۹) (بادی) که آن مردمِ (تنومند) را از جای خود بر می‌کَند (و بر زمین می‌کوبید؛ چنان که) گویی تنه‌های درختان خرما هستند که از ریشه درآمده‌اند. (۲۰) (اکنون که سرنوشتشان را فهمیدید، بگویید حق بودنِ) عذاب و هشدارهای من چگونه بوده است؟ (۲۱) به‌راستی قرآن را برای پند گرفتن آسان کرده‌ایم. پس آیا کسی هست که پند گیرد؟ (۲۲) (قوم) ثمود، هشدارها(ی صالح) را دروغ شمردند. (۲۳) پس گفتند: «آیا از بشری تک و تنها (و بی‌یاور) که از نوع خود ماست، پیروی کنیم؟! در این صورت قطعاً ما در اشتباه و حماقت (بزرگی) به سر خواهیم برد. (۲۴) آیا از میان ما، وحی بر او نازل شده است؟ (چنین نیست؛) بلکه او بسیار دروغ‌گو و مغرور و سرمست است.» (۲۵) بی‌گمان فردا خواهند دانست که چه کسی دروغ‌گو و مغرور و سرمست است. (۲۶) (ای صالح،) ما برای آزمایش آنان، این ماده‌شتر را نزد آنان خواهیم فرستاد. پس منتظر (عکس‌العمل) آنان باش و هرچند زحمت داشته باشد، صبر کن. (۲۷) قمر [۷-۲۷]