بَلِ اللّهُ مَوْلاَكُمْ وَهُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ (150) : (از آنها كه دوستدار شما نیستند پیروى نكنید،) بلكه خداوند مولاى شماست و او بهترین یاوران است. در آیه قبل سخن از اطاعت كفّار بود، نه مولى گرفتن آنان، كه این آیه مى‏گوید: خداوند مولاى شماست، پس معلوم مى‏شود هر كس كفّار را اطاعت كند، در حقیقت آنان را مولى گرفته است. انگیزه‏ى ارتداد و اطاعت از كفّار، كسب عزّت و قدرت است. قرآن در این آیه و آیاتى نظیر آن، این خیال واهى را رد مى‏كند و مى‏فرماید: «انّ القوّة للّه جمیعاً»[162] و «فانّ العزّة للّه جمیعاً»[163] ----- 162) بقره، 165. 163) یونس، 65. - ولایت و اطاعت، در خداوند منحصر است. «بل اللّه مولیكم» - ولىّ گرفتن خداوند، سبب پیروزى شماست. «مولیكم و هو خیر الناصرین»