فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزيدُهُم مِّن فَضْلِهِ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنكَفُواْ وَاسْتَكْبَرُواْ فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَاباً أَلُيماً وَلاَ يَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللّهِ وَلِيّاً وَلاَ نَصِيراً (173) : پس آنان كه ایمان آورده وكارهاى شایسته انجام داده‏اند، خداوند پاداش آنان را كامل مى‏دهد واز فضل خویش به ایشان افزون‏تر مى‏بخشد و امّا آنان كه سرپیچى كردند و تكبّر ورزیدند، خداوند آنان را به عذابى دردناك كیفرشان مى‏دهد و در برابر (قهر) خدا براى خود دوست و یاورى نخواهند یافت. اهل كتاب، یا پیامبر خود را برتر مى‏دانستند و درباره‏ى او غلوّ مى‏كردند و یا خود را برتر مى‏دانستند و مى‏گفتند: «نحن ابناء اللّه»[440] و یا دیگران را تحقیر مى‏كردند. «قالت الیهود لیست النصارى على شى‏ء...»[441] در حالى كه در قیامت هیچكدام از اینها كارساز نیست و ایمان و عمل لازم است. ----- 440) مائده، 18. 441) بقره، 11. - راه نجات، ایمان و عمل صالح است. «آمنوا و عملوا الصالحات فیوفّیهم اجورهم» - ایمان مقدّم بر عمل است و اعمال بدون ایمان، مانند اسكناس بى‏پشتوانه است. «آمنوا و عملوا الصالحات فیوفّیهم اجورهم» - اگر مى‏خواهید اخلاق الهى داشته باشید، اجرت كارگر را كامل بپردازید و چیزى هم اضافه دهید. «فیوفّیهم اجورهم و یزیدهم من فضله» - بدون ایمان و عمل، انتظار هیچ شفاعتى از مسیح و دیگران نداشته باشید. «لایجدون لهم من دون اللّه ولیّاً ولانصیراً»