🌾💐🌾💐🌾💐🌾💐🌾💐🌾💐 بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره لقمان آیه ۱۸ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 ۱۸وَ لاتُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنّاسِ وَ لاتَمْشِ فِی الأَرْضِ مَرَحاً إِنَّ اللّهَ لایُحِبُّ کُلَّ مُخْتال فَخُور 🔅🔆🔅🔆🔅🔆🔅🔆🔅🔆 ۱۸ ـ (پسرم!) با بى اعتنائى از مردم روى مگردان، و مغرورانه بر زمین راه مرو که خداوند هیچ متکبر مغرورى را دوست ندارد. 🔅🔆🔅🔆🔅🔆🔅🔆🔅🔆 سپس، لقمان به مسائل اخلاقى در ارتباط با مردم و خویشتن پرداخته، نخست تواضع و فروتنى و خوشروئى را توصیه کرده مى گوید: با بى اعتنائى از مردم روى مگردان (وَ لاتُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنّاسِ). و مغرورانه بر روى زمین راه مرو (وَ لاتَمْشِ فِی الأَرْضِ مَرَحاً). چرا که خداوند هیچ متکبر مغرورى را دوست نمى دارد (إِنَّ اللّهَ لایُحِبُّ کُلَّ مُخْتال فَخُور). تُصَعِّرْ از ماده صَعْر در اصل یک نوع بیمارى است که به شتر دست مى دهد و گردن خود را کج مى کند. مَرَح (بر وزن فرح) به معنى غرور و مستى ناشى از نعمت است. مُخْتال از ماده خیال ، و خیلاء به معنى کسى است که با یک سلسله تخیلات و پندارها خود را بزرگ مى بیند. فَخُور از ماده فخر به معنى کسى است که نسبت به دیگران فخر فروشى مى کند (تفاوت مختال و فخور در این است که: اولى، اشاره به تخیلات کبرآلود ذهنى است، و دومى، به اعمال کبر آمیز خارجى). و به این ترتیب، لقمان حکیم در اینجا به دو صفت بسیار زشت ناپسند که مایه از هم پاشیدن روابط صمیمانه اجتماعى است اشاره مى کند: یکى تکبر و بى اعتنائى ، و دیگر غرور و خودپسندى ، که هر دو در این جهت مشترکند که انسان را در عالمى از توهم و پندار و خودبرتربینى، فرو مى برند، و رابطه او را از دیگران قطع مى کنند. مخصوصاً با توجه به ریشه لغوى صعر روشن مى شود که این گونه صفات یک نوع بیمارى روانى و اخلاقى است، یک نوع انحراف در تشخیص و تفکر است، و گرنه، یک انسان سالم از نظر روح و روان، هرگز گرفتار این گونه پندارها و تخیلات نمى شود. ناگفته پیدا است: منظور لقمان ، تنها مسأله روى گرداندن از مردم و یا راه رفتن مغرورانه نیست، بلکه، منظور، مبارزه با تمام مظاهر تکبر و غرور است اما از آنجا که این گونه صفات، قبل از هر چیز، خود را در حرکات عادى و روزانه نشان مى دهد، انگشت روى این مظاهر خاص گذارده است. 🌙@ghorun✨