چه روزگارعجیبی است...
- هر انسان منصف و دلسوزی که کمی اقتصاد بفهمد از اصل تصمیم سهمیه بندی بنزین برای جلوگیری از قاچاق سوخت دفاع میکند؛ چه دولت احمدی نژاد این کار را انجام دهد چه دولت روحانی.
- اما بحث بر سر زمان چنین تصمیمی است. در شرایطی که اقتصاد ایران در دو سال اخیر چند شوک بزرگ را تجربه کرده و افزایش قیمت ها مردم را به تنگنا در آورده و قدرت خرید مردم بسیار کمتر از قبل شده، قطعا چنین کاری نامش "تدبیر" نیست و اگر بخواهیم خوشبینانه نگاه نکنیم، این تصمیم در شرایط فعلی نام دیگری دارد...
- اوضاع طوری پیچیده شده که بچه های انقلابی مثل چوب دوسر طلا شده اند.
- از یک طرف باید درد گرانی و تورم را تحمل کنند و از طرف دیگر اگر فریاد بکشند و بر آتش اعتراضات بدمند در زمین دشمن بازی کرده اند و بالاجبار خون دل می خورند.
- دردآور تر از همه اینکه مردم فحشِ گرانی ها و گندهای دولتمردان غربگرا را نثار انقلابی ها و حزب اللهی ها می کنند.
خلاصه عجب روزگاری است ...