.              ❇️ حدیث بندگی و دلدادگی ❇️ ✍ پورخردمند                          یا اله العالمین ! در کتاب مبین امر فرمودی :                    «« کُتِبَ عَلَیکُمُ الصّیام »» گفتیم :                      «« سَمِعاً وَ طاعتاً »» دعوتمان کردی ؛ اجابت کردیم اما اینکه چگونه آمدیم ؛ بماند . چگونه در این ضیافت بزرگ حضور یافتیم ؛ بماند . ادب بندگی را رعایت کردیم یا نه ؛ بماند . رسم میهمانی را بجا آوردیم یا نه ؛ بماند . اینکه در شأن میزبان ظاهر شدیم یا نه  ؛ بماند . اینکه جسممان روزه بود یا روحمان صائم حقیقی ؛ بماند . اینکه در لیالی قدر فقط بیداری کشیدیم یا بیدار شدیم ؛ بماند . اینکه  « بِکَ یا الله » گفتنمان لایق درگاه کبریائیت بود یا نه ؛ بماند . اینکه چهارده معصوم را از باب « وَابتَغوا اِلیهِ الوَسیلَه » واسطه شفاعت قرار دادیم لایق شفاعتشان بودیم یا نه ؛ بماند . اینکه هزار و یک اسمای حسنایت را بر زبان راندیم تا رضایتت را کسب کنیم اخلاص یارمان شد یا نه ؛ بماند . اینکه فرمودی « اِنّی فی قُلوب مُنکَسِرَه » دلهایمان شکست تا تو را در آن جای دهیم یا نه ؛ بماند . اینکه مدهوش باده مستانه شدیم یا نه ؛ بماند . اینکه با روزه گرفتن وزن جسممان کم شد یا وزن گناهانمان ؛ بماند . اما یک چیز مسلم است و آن اینکه آمدیم ؛ آمدیم که بگوییم یاغی نیستیم ؛ نافرمان نیستیم بلکه فرمانبرداری را درست بلد نبودیم  شاید با پا آمدیم نه با دل ؛ اما آمدیم چون کبوتر دل جز در کوی یار شوق پرواز ندارد.   ما آمدن را در طبق اخلاص گذاشتیم اگر چه طاقتمان کم ؛ ظرف معرفتمان محدود و عملمان ناقص اما با کوله باری از امید به کرم و عنایت بی کران تو به درگاهت روی آوردیم که بگوییم « اِلهی وَ رَبّی مَن لی غَیرُک » که بگوییم « لا یُمکِن الفِرارَ مِن حُکومَتِک » که اعتراف کنیم « اِلهی اَنتَ القَویُّ وَ اَنَا الضَّعیفُ وَ مَن یَرحَمُ الضَّعیفَ اِلَّا القَویّ » که شکوه کنیم گرفتار نفس سرکش هستیم « اِنَّ النَّفسَ لَاَمّارَهً بِالسّوء اِلَّا ما رَحِمَ رَبّی » خدایا ! هر چه بودیم و هستیم ؛ ما را همین بس که بنده تو باشیم . خدایا ما به امید عطای تو گنهکار شدیم ؛ جسارتمان را حمل بر نادانیمان بگذار و ما را ببخشای یا غَفّارَ الذُّنوب ؛ آبرویمان بخر یا سَتّارَالعُیوب ؛ بلا از ما بگردان « یا کاشِفَ الکُروب » عاقبتمان ختم بخیر گردان « یا عَلّامَ الغُیوب » تنهایمان مگذار « یا نَحن اَقرَبُ اِلَیهِ مِن حَبلِ الوَرید » فضل و کرمت را از ما دریغ نفرما « یا دائِم الفَضلِ علی البَریَّه » روزی ما را فراخ گردان ای « یَرزُقهُ مِن حَیث لا یَحتَسِب » و ما را در ردیف « یَهدی مَن یَشاء» قرار بده نه « یَضِّلُ مَن یَشاء » بار پروردگارا ! لطفی کن و از دل بزدا رنگ علایق . خدایا ! از آنچه سوال کردیم عطا کن که تو بر آن کسی  که سوال نکند هم عطا می کنی « یا مَن یُعطی مَن سَئَلَه یا مَن یُعطی مَن لَم یَسئَلَه وَ مَن لَم یَعرِفُهُ تَحَنُّاً مِنهُ وَ رَحمَهً » خدایا ! ما عائله تو هستیم و تو سرپرست ما ؛ پس ما را آن ده که آن به . تو ما را کفایت می کنی و به غیر تو نیازی نیست .   إِلَهِي كَفَى بِي عِزّاً أَنْ أَكُونَ لَكَ عَبْداً ، وَ كَفَى بِي فَخْراً أَنْ تَكُونَ لِي رَبّاً ، أَنْتَ كَمَا أُحِبُّ فَاجْعَلْنِي كَمَا تُحِبُّ . الهی ! ای اله العاصین ! « باز آ هر آنچه هستی باز آ » را با گوش جان شنیدیم و امیدوار به فضل و کرمت و نیک می دانیم که همه کس و همه جا تحت حاکمیت توست ؛ پس فریاد رسمان باش در آن لحظه ای که همه از همدیگر می گریزند حتی از نزدیک ترین کسان خود ( برادر از برادر ؛ مادر از فرزند شیر خواره خود ؛ فرزند از پدر و مادر ) «يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْأُ مِنْ اَخِيْهِ * وَ اُمِّهِ وَ اَبِيْهِ * وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِيْهِ * لِكُلِّ اَمْرِىً مِنْهُمْ يَوْمَئِذ شَأْنٌ يُغْنِيْهِ» جز تو فریاد رسی نخواهد بود و در این مسیر دور و دراز و بیابان برهوت تنهایمان نگذار . از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود زنهار از این بیابان وین راه بی نهایت اَلصَّلوه‌ !! اَلصَّلوه‌ !! اَلّلهُمَ اَهلَ الکِبریا وَ العَظَمَه وَ اَهلَ الجودِ وَ الجَبَروت وَ اَهلَ العَفو‌ِ وَ الرَّحمَه و‌َ اَهلَ التَّقوی وَ المَغفِرَه اَسئَلُکَ بِحَقِّ هذَا الیَومَ الَّذی جَعَلتَه لِلمُسلِمینَ عیداً وَ لِمُحَمَّدِِ صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه ......... عید فطر ؛ عید دلدادگی و سر سپردگی و عید بازگشت به تنظیمات کارخانه ( فطرت ) هست و زایشی دوباره برای مومنین روزه دار روزی خوار خوان پر خیر و برکت حضرت حق آنجا که نبی مکرمش فرمود : « کُلُّ مَولودِِ یولَدُ علَی الفِطرَه »    🌷روزه داران ! زاد روزتان مبارک 🌷 @ghotbnama1