مایوس نه، ما مردمان غرق امیدیم!!! حتی میان گریه هم گه گاه خندیدیم... جایی نترسیدیم و هرگز کم نیاوردیم اما بماند از درون صد بار پاشیدیم پرواز تنها آرزومان بود و بالاجبار ما بر مدار ریلها عمریست چرخیدیم در جستجوی واژه ی زیبای آزادی خود را میان حلقه ی پرگارها دیدیم افکارمان دیوار حائل بود و بیهوده یک آسمان دیوار را از راه برچیدیم هرگز نمی فهمند قدر ابر باران را یک روز شاید آمد و دیگر نباریدیم... آذر1395 @gida13