خطبه‌ای برای دقیقا همین روزها ! 🔹امشب که این خطبه از نهج‌البلاغه را دیدم برق از سرم پرید! گویی دقیقا برای همین روزها خطابه شده است! همین روزهایی که این شبهه در میان ما مطرح شده است که چرا آقا که بارها طی ماه‌های اخیر مذاکره با آمریکا را صراحتا نفی کرده بودند ناگهان به انجام این مذاکرات رضایت دادند؟! قبلا هم عرض کرده بودم که باتوجه به تصریحات واضحِ قبلی ایشان، اجازه ایشان برای مذاکرات را نه از روی اشتیاق و رضایت قلبی، که از روی اکراه و اضطرار می‌دانم؛ اما گمان نمی‌کنم هیچ متن دیگری بتواند به شیوایی این خطبه از نهج‌البلاغه، چراییِ تغییر رای رهبر انقلاب را تشریح کند؛ خطبه‌ای که موضوعش اعتراض یکی از یاران امیرالمومنین(ع) به ایشان درباره چراییِ تغییر رای ایشان درباره پذیرش حکمیت است. 🔹"مردى از يارانش به پا خاست و گفت: ما را از قبول حكميت نهى كردى سپس به آن امر نمودى! ما نفهميديم كدام دستور شما صحيح است؟! اميرالمؤمنين(ع) دست بر پشت دست کوبید و فرمود: اين است جزاى كسى كه پيمان محكم را واگذارد. بدانيد به خدا قسم اگر وقتى كه شما را امر به ادامه جنگ كردم وادار به كارى مى‌نمودم كه به آن بى‌ميل بوديد اما خداوند در آن خير قرار داده بود، پس اگر به امر من استقامت مى‌ورزيديد شما را راهنمايى مى‌كردم، و اگر به كژى مى‌رفتيد به راه راستتان مى‌آوردم، و اگر امتناع مى‌نموديد به راه حق بازتان مى‌آوردم، هر آينه اين روش مطمئنتر بود، اما با كمك كه و با چه كسی؟! مى‌خواهم بيماريها را به وسيله شما مداوا كنم ولى خود درد من هستيد، وضع من مانند كسى است كه مى‌خواهد خارى را كه در عضوى فرو رفته با خارى ديگر در آورد و حال اينكه مى‌داند آن خار در جاى خار اول بشكند" (نهج البلاغه، خطبه ۱۲۱). بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb