۱۳۸۴ سال پیش، در روز بیست و هشتم رجب سال ۶۰ هجری قمری کاروان امام حسین علیه السلام حرکت خود را از شهر مقدس مدینه آغاز کرد. این اقدام آن حضرت در پی مرگ معاویه در پانزدهم همین ماه (رجب) و روی کار آمدن فرزندش یزید صورت گرفت. او تصمیم از حاکم مدینه خواست تا از حسین بن علی (علیه السلام) برای خود بیعت یا او را به قتل بهتر است. اما آن حضرت که یزید را فردی فاسد، اهل گناه و منحرف می‌دانست، از بیعت سر باز زد و همراه خاندان و جمعی از یارانش مدینه را به قصد مکه ترک گفت. ایشان در وصیت نامه‌ای که قبل از حرکت به برادرش محمد حنفیه سپرد، گفت: «من برای تحقّق رستگاری و اصلاح امّت جدّم رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) قیام نمودم. می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر نمایم و به سیره جدّم محمّد (صلی الله علیه و آله و سلم) و پدرم علی بن ابی طالب (علیهما السلام) رفتار کنم ...» درپی اصرار یزید بر گرفتن بیعت از امام حسین (علیه السلام) و مخالفت آن حضرت، حدود پنج ماه و نیم پس از حرکت امام از مدینه، ایشان به همراه جمعی از یارانشان در کربلا به دست سپاهیان یزید به شهادت رسیدند.