ولادت امام هادی علیه السلام سازگار مـؤمـن، بــی مهـرتــان نـدارد ایمـان     حتـی سلمــان و هم جنـاب ابــوذر گرچه ز تو دورم ای به من همه نزدیک!      گـویـی بگْـرفتـه‌ام مـزار تــو در بـر طایــر جــانـم شـده مقیــم حـریمت            مــرغ دلم مـی‌زنـد به سـامره‌ات پر وای به عبـاسیان کـه بـا تـو چه کردند     از ره بیــداد، آن گـــــروه ستمـگـر از متــوکـل کشیــدی آنـچـه کشیدی           بیشتــــر از ایـن ورا نبـــود میسـر بــا چـه گنـه بــرد سـوی بـزم شرابت       ای بــدنت پــاکتـــر ز روح مطهــر از مـی رجـس و پلیـد خـویش تعـارف      کرد بــه تـو ای عـزیـز فاطمه، سـاغر کاش که می‌ریخت آسمان به زمین خون      کـاش کـه می‌شـد زمیـن شـرارۀ آذر ای تــو جگــر پــــارۀ جــواد الائـمـه      وی جگـرت پـاره پاره چـون گلِ پرپر بــــاور شیعـــه نبـــود کـز اثــرِ زهر     از جگـرت بـا نفـس شـراره کشد سر گــرچه بــه جـانت رسید زخـم مداوم     پیکـر پاکت بـه خـون نگشت شناور رأس منیــرت دگــر چــو جــد غریبت     بــا لب عطشـان جدا نگشت ز پیکر گـرچـــه کشـاندند سـوی بـزم شرابت      گشت به تودم به دم جسـارت دیگر چــوب نـــزد بــر لبـت دگــر متـوکل      در ملاء عــام نــزد دختـر و خـواهر سوز بده تا همـاره اشـک بریزد دیدۀ «میثـم» بــرای آل پیمبر