هدایت شده از سفیر روشنگری
شنیدن این داستان به ظاهر ساده اما بسیار عمیق و روانشناسانه مرا حسابی به فکر فرو برد: 🌹 «خارپشتی از یک مار تقاضا کرد که بگذار من نیز در لانه تو، مأوا گزینم و همخانه تو باشم. مار تقاضای خارپشت را پذیرفت و او را به لانه تنگ و کوچک خویش راه داد. چون لانه مار تنگ بود، خارهای تیز خارپشت هر دم به بدن نرم مار فرو می‌رفت و او را مجروح می‌ساخت اما مار از سر نجابت دم بر نمی‌آورد. 📌سرانجام مار گفت: «نگاه کن ببین چگونه مجروح و خونین شده‌ام. می‌توانی لانه من را ترک کنی؟» 📌خارپشت گفت: «من مشکلی ندارم، اگر تو ناراحتی می‌توانی لانه دیگری برای خود بیابی!» عادت‌ها ابتدا به صورت مهمان وارد می‌شوند اما دیری نمی‌گذرد که خود را صاحبخانه می‌کنند و کنترل ما را به دست می‌گیرند. 📌مواظب خارپشت عادت‌های منفی زندگی‌تان باشید». پی نوشت: 🔴وقتش نیست فرمان را از دست عادات به درد نخور مزاحم و آسیب رسان در آوریم؟ و آگاهانه تر زندگی مان را مدیریت کنیم؟ ❌نکند آنقدر به آنها میدان داده ایم و قوی شان کرده ایم ،که اگر بخواهیم هم، زورمان بهشان نمی رسد؟! دین آرامشبخش ما به قلم شیدا صدیق eitaa.com/safir_roshangari sapp.ir/Safir_Roshangari ble.ir/safir_roshangari 🇮🇷