✳️ ترس از مرگ، عامل خشکاندن شور حیات 🔻 امويان دائم ترس را منتشر می‌كردند و نگران آن بودند كه مردم از دام ترسِ از مرگ رها شوند و از آن بيرون روند. رها شدن مردم از دام ترس، پايان سلطهٔ قدرتمندان است، چراكه همهٔ نظام ارزشی آنها در ترس از مرگ رونق و بقا دارد. و حسين(ع) به همه فهماند ترس از مرگ، كشتن يك حكمت و يك فرهنگ متعالی است؛ و لذا يكی از شعارهای كربلا اين است كه: «اِنّي لا اَرَي الْمَوتَ اِلاَّ سَعادَةً وَ لا اْلحَياةَ مَعَ الظَّالِمينَ اِلاّ بَرَما» يعنی من مرگ را در چنين شرايطی جز سعادت نمی‌بينم و زندگی با ستمكاران را جز ملالت و هلاكت نمی‌نگرم. ‼️ اصلاً مگر مرگ چيزی است كه در فرهنگ حسين(ع) جايی داشته باشد تا بتواند تصميمات او را تغيير دهد؟ ترس از مرگ، بزرگ‌ترين ضعف بشراست و اژدهای قدرت، حاكميّت خويش را بر ضعف‌های بشر بنا نهاده و از همه بيشتر بر «ترس از مرگ»؛ و قدرتمندان هميشه بر اساس «ترس بشر از مرگ» در امنيت هستند. اين است كه حكمت حسينی حكمت فرو ريختن همه قدرت‌های غيرالهی است در همهٔ عصرها، و برای همهٔ نسل‌ها. و تا به حسين(ع) نزديك نشده‌ای، ترس از قدرت‌های غيرالهی شور حيات را در وجود تو می‌خشكاند و در تصميمات تو بدون آنكه بخواهی نفوذ می‌كند. 👤 📚 از کتاب 🏴 ✅ اینجا بخوانید؛ (برش‌های ناب از کتاب‌هایی که خوانده و سخنرانی‌هایی که شنیده‌ایم) https://eitaa.com/joinchat/1217855490C4fc824863f