🦋🎁🌴🦋🎁🌴 🦋🎁🌴🦋🎁 🦋🎁🌴🦋 🦋🎁🌴 🦋🎁 🦋 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 💠 *تأمل در نهج البلاغه* ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🌹🌐🌹 *تبيين حكمت چهاردهم* : بِسْمِ اللّه الرّحْمٰنِ الرَّحیم *حکمت چهاردهم نهج البلاغه شریف* ، یک حکمت تربیتیست. گاهی وقتا ما در انتخاب و اختیار بین خوب و خوب‌تر هستیم. گاهی وقتا مخیریم بین انتخاب خوب یا بد، گاهی وقتا مخیر می‌شیم بین انتخاب بد یا بدتر. انسان مومن یعنی انسان عاقل، برای هر یک از این شرایط، یک رفتار خاص و یک الگوی خاص رفتاری داره. یکی از مواردی که ممکنه ما در تربیت مخصوصاً تربیت فرزندانمون، نوجوانانمون بهش برخورد بکنیم و در حلش دچار مشکل بشیم اونجاییست که نوجوان عزیز ما، جوان بزرگوار ما، رفتارهایی ازش سر می‌زنه که ما خیلی نمی پسندیم، کارهایی می‌کنه، خلقیاتی از خودش بروز می‌دهد که خیلی مورد خوشایند ما نیست، در محیط خانه، در محیط کانون فرهنگی، در محیط مدرسه، مسجد و امثال این مخصوصاً خانواده، خب! در یک همچین شرایطی ما دو تا تکلیف همزمان داریم: یکی اینکه برای این سوء اخلاقش یا سوء رفتارش مطالعه، مشاوره، بررسی، تفکر، تأمل و تدبر، توسل، دعا و امثال این، یک برنامه‌ای داشته باشیم که اون اشکالش را هم برطرف بکنیم یه بحثه، اما یه برنامه دیگه هم باید برای حفظش داشته باشیم. یعنی کسی که به یک مسیر خطایی کشیده می‌شه از یه نقطه کمی آغاز می‌کنه این خطا رو، و این مسیر اگر کنترل‌ نشه به بدترین جاها کشیده می‌شه‌. ما یه تکلیف داریم که از همین یه مقدار اشتباه هم اونو برش گردونیم، یه تکلیف هم‌ داریم که مواظب باشیم بدتر نشه. پس ما گاهی وقتا توی مسئله تربیت در حالت تحیر بین بد و بدتر هستیم. بین خوب و خوب‌تر یا حتی خوب و بد، که اگر یک اشتباه بکنیم ممکنه اوضاع وخیم تر بشه. مثلا یه وقتی یه کسی می‌ره چهره خودش رو در اختیار یک آرایشگر قرار می‌ده برای یک مراسمی، جشنی، عروسی، چیزی، یه مقدار تزئینش بکنه. خب! اونجا بین خوب و‌خوب تر انتخاب میکنه مدل های مختلفو ، مثلا بهش نشون می‌دن یا در موردش باهاش گفتگو می‌کنند و اون به سلیقه و ذائقه خودش اون بهترینه را انتخاب می‌کنه. اما یه وقتی هست کسی دچار یک آسیبی در یک سانحه تصادف شده چشمش آسیب جدی دیده. حالا پزشکان در اتاق عمل مرددند بین اینکه این چشمو عمل کنند و یا اینکه این چشمو تخلیه کنند. هر دو زجر داره درد داره سختی داره، چه کنند؟ میگن عمل اول را انجام می‌دهیم امیدواریم بیناییش برگرده اگر برنگشت دیگه چاره ای نیست چشمو باید تخلیه کرد. یعنی بین بدو بدتر مخیرند‌. در یک همچین شرایطی دو تا تکلیف دارند: یکی اینکه امیدوارانه، مجدانه تلاش کنند که این بینایی در معرض از دست رفتن برگرده، دو این که آسیب به بقیه سیستم مغز این کشیده نشه مثلاً‌. در یک هم چنین شرایطی یک مجموعه مسئله جلوی چشم پدر و مادر و مربی میاد. یعنی در اون موقعیتی که میخواد فرزندشو در اون مسیری که داره می‌ره هم برش گردونه هم لااقل الان اجالتا متوقفش کنه که جلوتر نره. اونجا چه باید بکنه؟ یکی از مهمترین راهبردهایی که در یک همچین شرایطی پدر و مادر خبیر ، مربی ماهر و توانمند باید بهش مجهز باشه عبارت است از جاذبه. باید به گونه‌ای رفتار بکنه که اون فرزند احساس نکنه اون شاگرد احساس نکنه که از چشم پدر و مادر و استاد افتاده و دیگه هیچ‌ ملاتی که اینها رو بتونه بهم بچسبونه نیست. که در این شرایط هزار آفت پیش میاد. اون *جاذبه* باید همچنان حفظ بشه بلکه تقویت بشه. به تعبیر عوامانه بیشتر باید تحویلش گرفت. محبت باید به سمتش سرازیر کرد. توجه بهش کرد. اگر توجه بهش نکنیم آسیب‌های جدی داریم که یکیش در نهج البلاغه در *حکمت چهاردهم* بیان شده. امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند: *کسی که نزدیکانش او را واگذارند بیگانه او را پذیرا می‌شود.* کسی که نزدیکانش بی توجهی بهش بکنند، او را تضییع بکنند او رو رها بکنند این خطر در کمینش هست که بیگانگان اونو جذب بکنند. بره ببینه بیرون جذب بشه. دیگه اونجا قابل کنترل نیست. ادامه دارد ... #استاد_مهدوی_ارفع #نهضت_نهج‌البلاغه‌خواني https://eitaa.com/joinchat/4292345904C0b5c499fe5