رقیه رقیه     دختر    سلطان   عشق است گل   طاها    بود   بُستان عشق است سه  ساله‌  غنچه ی  باغ حسین است عزیز     فاطمه    قربان   عشق است بود      ابر     کرم     بر    شیعه   بانو ببارد    مهر    او     باران  عشق است عزیز        مصطفی     فرزند      مولا ز   نسل  حیدر  و   جانان عشق است بود       باب    کرم      کنز      کرامت به  تنهایی خودش دیوان عشق است امید       ناامیدان      همچو      مادر به  درد  ما  همی  درمان  عشق است چه   زیبا   گفته  وصفش   (بیقراری) رقیه    دختر     سلطان    عشق است بیقرار اصفهانی