گنج و رنجاز ابنیمین فریومدی
بخور، بنوش، بپاش و بدان که حاصل عمر
خرد نداشت کسی کُاو به دیگری بگذاشت
مَنِه ذخیره که بسیار کس ز غایتِ حرص
نهاد گنج به صد رنج و دیگری برداشت
ابنیمین فریومدی در گذرگاه شعر پارسی، جعفر سید، ص ۲۳۸.
#گنجورنج#ابنیمینفریومدیhttps://eitaa.com/joinchat/3029336810Cb0c3442fae