❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۳۵ من این دو جفت چشمِ آسمانے آشنا را ڪجا دیدہ ام؟! با صداے همتا بہ خودم مے آیم:آیہ ایشون عمہ حلما عمہ ے بزرگم هستن و همسرشون عمو ناصر! سریع میگویم خوشبختم،ناصر بدون اینڪہ نگاهم ڪند تنها سرے تڪان میدهد! عمہ حلما دستش را مقابلم میگیرد:خوشوقتم عضو جدید خانوادہ ے عسگریا! دستش را میفشارم:منم از آشنایے با شما خوشوقتم. آرام گونہ ام را میبوسد و میگوید:خوشبخت بشید! لب میزنم:ممنونم! صداے نفس هاے ڪشدار هادے فضا را بہ هم ریختہ،فرزانہ چشم غرہ اے نثارش میڪند اما هادے بدون‌ توجہ بہ مادرش سعے ندارد ناراحتے اش را پنهان ڪند! همراہ همتا روے مبل دونفرہ اے مے نشینیم،فرزانہ و حلما مشغول گفتگو از روزہ مرگے ها میشوند،حلما گاهے نگاہ هاے عجیب و سنگینش را نثارم میڪند. همتا آرام میگوید:ڪاش بالا تو اتاق مے موندیم! بے اختیار میگویم:آرہ! هادے همچنان عصبے پاهایش را تڪان میدهد و گہ گاهے در موبایلش چیزے تایپ میڪند. فرزانہ رو همتا میگوید:عزیزم ببین آب جوش اومد! همتا چشمے میگوید و بلند میشود،آرام میگویم:منم باهات میام! باهم جمع را ترڪ میڪنیم و وارد آشپزخانہ میشویم،همتا آرام میگوید:هووووووف! مُردد میپرسم:همیشہ انقدر خشڪ و سردن؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد:آرہ! بہ شوخے میگویم:لابد بچہ هاشونم باشن چون تعدادشون بیشترہ فضا از این سنگین تر میشہ! همتا همانطور ڪہ در ڪترے را برمیدارد میگوید:یہ دختر بیشتر ندارن! نمیدانم چرا با صحبت راجع بہ این "دختر" احساس بدے تمام وجودم را فرا گرفت! همتا مشغول چاے دم ڪردن میشود و من تماشایش میڪنم. ناگهان هادے وارد آشپزخانہ میشود،نگاهش را میان من و همتا مے چرخاند. آهستہ میگوید:میشہ بیاے؟! همتا با شیطنت نگاهمان میڪند،چند قدم بہ سمتش برمیدارم. آب دهانش را با شدت فرو میدهد:من خبر نداشتم مهمون داریم! چشمانش را بہ چشمانم میدوزد:من زیر قول و قرارمون نزدم! ذوب میشوم زیر نور این دو چشم مهتابے! سرم‌ را پایین مے اندازم:میدونم! دستش را محڪم‌ مشت میڪند و بدون حرف دیگرے از آشپزخانه‌ خارج میشود. همتا لبخند دندان نمایے نثارم میڪند:زن داداش جان تو برو من چایا رو میارم! اخمے تحویلش میدهم و بہ سمت جمع میروم. همتا سینے چاے را میگرداند همین ڪہ میخواهد بنشیند صداے زنگ در بلند میشود. سریع میگوید:من باز میڪنم! بہ سمت آیفون‌ میرود:بلہ؟! نمیدانم چہ ڪسے میگوید "منم" ڪہ رنگ چهرہ اش مے پرد. همہ متعجب نگاهش میڪنیم،فرزانہ مے پرسد:ڪیہ؟! چرا قیافہ ت اینطورے شدہ؟! همتا نگاہ درماندہ اش را بہ هادے میدوزد:چیزہ... انگار هادے از نگاهش میخواند چہ ڪسے آمدہ ڪہ با عجلہ بلند میشود و بہ سمت همتا میرود. هادے میخواهد از خانہ خارج بشود ڪہ چند تقہ بہ در ورودے میخورد و سپس باز میشود. صداے پاشنہ هاے ڪفش زنے مے پیچد و سپس صداے زیبایش:سلام! با طنازے طرہ اے از موهاے مشڪے اش را ڪنار میزند و چشمان آسمانے اش را بہ من میدوزد.... چیزے در وجودم مے شڪند.... #ادامہ_دارد... https://eitaa.com/javanan_enghelabi313 https://sapp.ir/javanan_enghelabi_313 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷