💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۲۷۸ نگاهم را بہ ماهے قرمزهاے داخل تنگ مے دوزم و با لبخند بہ حرڪتشان نگاہ میڪنم. چند دقیقہ اے بہ سال تحویل ماندہ،مادرم و نورا براے انداختن سفرہ ے هفت سین مردد بودند ڪہ خودم دست بہ ڪار شدم! برگزار ڪردن "عید سیاه" براے شهادت هادے؟! پدرم بالاے سفرہ قرآن بہ دست نشستہ و چشمانش را بہ آیہ ها دوختہ،یاسین هم نزدیڪ پدرم نشستہ و با ذوق شیرین دختر یڪ سالہ ے نساء را در آغوش گرفتہ و اجازہ نمے دهد امیرمهدے بہ صورتش دست بزند! مریم و حسام هم ڪنار یڪدیگر نشستہ اند و بہ هم نگاہ هم نمے ڪنند،مشخص است ڪدورتے بین شان پیش آمدہ و قهر هستند! نساء و میلاد هم ڪنار هم نشستہ اند و با خندہ پچ پچ مے ڪنند،نورا و طاها آرام صحبت میڪنند و با لبخند بہ هم زل زدہ اند. مادرم در آشپزخانہ خودش را مشغول ڪردہ فڪر نڪنم تا تحویل شدن سال سر سفرہ بیاید! یڪ ماهے است بہ زور و با اخم و تخم بہ خانہ برگشتہ،بہ پدرم گفتہ دیگر ڪارے با او ندارد و اگر برگشتہ فقط بخاطرہ من بودہ! گفتہ دلش نمے خواهد براے سر و سامان گرفتن من مشڪلے پیش بیاد،تا خیالش از بابت من راحت بشود و ازدواج ڪنم این خانہ و پدرم را تحمل میڪند! نگاهم را از ماهے ها مے گیرم و بہ ڪنارم ڪہ خالیست مے دوزم،پارسال همین موقع هادے سر بہ زیر ڪنارم نشستہ بود و زیر چشمے بہ شوق و ذوق من براے مرتب ڪردن سفرہ ے هفت سین نگاہ میڪرد! دستے روے جاے خالے اش میڪشم و تلخ لبخند میزنم،مطمئنم همین جاست شاید هم اول بہ خانہ ے خودشان سر بزند و بعد ڪنار من بیاید! نورا متوجهم میشود نگاهے بہ صورتم مے اندازد و با لبخند مے گوید:بیا ڪنار من بشین جا هست! همانطور ڪہ گرہ روسرے صورتے رنگم را ڪہ گل هاے ریز سفید و شیرے دارد را محڪم مے ڪنم مے گویم:نہ! همین جا راحتم! بعد از حدود یازدہ ماہ رخت مشڪے را بہ اصرار مادرم براے سال تحویل درآوردم. زمستان از آنچہ فڪر مے ڪردم زودتر گذشت،اوایل دے ماہ بود ڪہ همراہ مطهرہ بہ باشگاہ رفتیم و براے بدنسازے ثبت نام ڪردیم. هر دو سہ هفتہ یڪ بار جمعہ ها باهم بہ استخر و ڪوہ نوردے مے رفتیم،میخواستیم حالِ روحِ یڪدیگر را خوب ڪنیم! چند روز پیش بود ڪہ توانستم مطهرہ را راضے ڪنم خودش بہ شرڪت بیاید و سفتہ هایش را پس بگیرد،اگر میخواهد روزبہ را فراموش ڪند نباید از رو بہ رو شدن با او هراسے داشتہ باشد! با خجالت بہ شرڪت آمد و قراردادش را فسخ ڪرد و سفتہ هایش را گرفت و رفت! حالش این روزها بهتر شدہ و تقریبا دیگر از روزبہ حرفے بہ میان نمے آورد،اوضاع شرڪت تقریبا آرام است. سرم گرم ڪار خودم است و ڪارے بہ ڪسے ندارم،درسم را جدے تر میخوانم و براے امسال یڪ رتبہ ے عالے میخواهم! خبرے از شهاب نیست،هرڪارے ڪردم نتوانستم شمارہ اش را از مادرم بگیرم! فڪرم همچنان درگیر آرزوست،ڪسے ڪہ مثل همہ ے این سال ها فراموش شد! اصلا شاید دردِ شهاب بیشتر از مادرش همین بے توجهے بہ آرزو و نادیدہ گرفتنش است! چشمانم را مے بندم و دستانم را رو بہ آسمان مے گیرم،زیر لب زمزمہ میڪنم:خدایا ڪمڪ ڪن از امسال بندہ ے بهتر و آدم خوبترے باشم! هوامو داشتہ باش ڪہ هرچقدر هم دور و برم شلوغ باشہ من فقط تو رو دارم! براے همہ خوبے میخوام،براے خوب شدن زندگے مریم و حسام،براے مامان و بابام،براے نساء و میلاد موندگارے خوشبختیون،براے نورا و طاها جور شدن پول عروسے شون! براے یاسین عاقبت بہ خیرے،براے مطهرہ آرامش و عشقِ واقعے! براے بابامهدے و فرزانہ سلامتے و صبر،براے همتا و یڪتا یہ دنیا آرامش و خوشبختے،براے نازنین راضے شدن پدرش و برگشتنش پیش خانوادہ ش! براے شهاب قلبے ڪہ از ڪینہ پاڪ شدہ باشہ! حالِ هادے هم ڪہ پیش خودت خوبہ! دستانم را روے صورتم میڪشم و از تہ دل زمزمہ میڪنم:آمین! ڪمڪ ڪن با نو شدن سال قلب و حالِ همہ مون نو نوار بشہ! نساء همانطور ڪہ شڪلاتے داخل دهانش مے گذارد مے گوید:مامان خانم نمیخواے از آشپزخونہ دل بڪنے؟! الان سال تحویل میشہ ها! مادرم همانطور ڪہ ظرف شیرینے خامہ اے را بہ دست گرفتہ بہ سمتمان مے آید و مے گوید:اومدم انقدر غر نزن دختر! ظرف را بہ دستم مے دهد و مے گوید:تعارف ڪن همہ بردارن! سپس ڪنار پدرم مے نشیند،از جایم بلند میشوم و ظرف شیرینے را مے گردانم. ڪم ماندہ بہ سال تحویل ڪہ همہ باهم دعاے "یا مقلب القلوب و الانصار" را زمزمہ مے ڪنند. چند لحظہ بعد صداے شلیڪ شدن توپ و تبریڪ گفتن مجرے مے آید،همہ ڪف مے زنند و مشغول تبریڪ گفتن و روبوسے ڪردن میشوند. زیر لب زمزمہ مے ڪنم:اللّهُم غَیِّر سوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِڪْ. خدایا حال بدِ ما را بہ حال خوبِ خودت تغییر بدہ! پدرم از لاے قرآنش چند اسڪانس در مے آورد و اول بہ دست شیرین میدهد سپس بہ امیرمهدے و یاسین! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆: #لیلی_سلطانی http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷