📚
#آیه_های_جنون
📚
#قسمت_342
همانطور ڪہ چترم را باز مے ڪنم یڪ دستم را روے بینے ام میگذارم و بینے یخ ڪردہ ام را مالش میدهم!
سارہ پیام داد حالش بد است و امروز دانشگاہ نمے آید،جزوہ ها را تمیز بنویسم و تحویلش بدهم!
با عجلہ پلہ ها را یڪے دو تا میڪنم و وارد حیاط میشوم و چتر را بالاے سرم مے گیرم.
بہ نیمہ ے آذر ماہ رسیدہ ایم،دو هفتہ پیش مطهرہ بہ پسر دایے اش،محمدحسین جواب مثبت داد و صیغہ ے محرمیت خواندند تا نزدیڪ عید عقد و عروسے را باهم بگیرند.
مطهرہ مدام از محمدحسین تعریف مے ڪند،از اخلاقش،ادبش،متانتش،ایمان و اعتقادش!
گفت ڪہ راجع بہ علاقہ اش بہ روزبہ همہ چیز را بہ او گفتہ! محمدحسین هم بابت صداقتش تشڪر ڪردہ و گفتہ اگر مطهرہ بخواهد ڪنارش خواهد بود!
براے بلہ برون مراسم ڪوچڪ خانوادگے اے در خانہ شان گرفتند،مطهرہ من را هم دعوت ڪرد اما گفتم معذبم و در عروسے اش جبران میڪنم!
نزدیڪ دو ماہ گذشتہ و هیچ خبرے از روزبہ نیست،دیشب در نماز خدا را شڪر ڪردم ڪہ رفتہ پے ڪارش و من را تنگنا قرار ندادہ!
قطرہ هاے باران با شدت فرود مے آیند و صداے رعقد و برق بلند مے پیچد!
سرعتم را بیشتر میڪنم و بہ سمت در مے روم،با یڪ دست محڪم ڪولہ ام را گرفتہ ام و با یڪ دست چتر را!
چند نفر از پسرهاے دانشڪدہ ڪتاب ها و جزوهایشان را روے سرشان گرفتہ اند و بہ سمت بیرون مے دوند.
لبخند ڪم رنگے میزنم و زمزمہ میڪنم:دیونہ ها!
از دانشگاہ خارج میشوم و بہ سمت خیابان براے گرفتن تاڪسے راہ مے افتم.
نگار،یڪے از هم ڪلاسے هایم همانطور ڪہ ڪلاہ ڪاپشنش را روے سرش انداختہ و مے دود مے گوید:آیہ! اگہ میخواے بہ اتوبوس برسے بدو!
سپس سرعتش را بیشتر مے ڪند،سرعتم را ڪم مے ڪنم و با تمام وجود نفس عمیقے میڪشم! عاشق بوے باران و عطرِ خاڪ نم زدہ ام!
با قدم هاے ڪوتاہ بہ راهم ادامہ میدهم تا زمان بیشترے را زیر باران قدم بزنم.
از دانشگاہ دور میشوم و وارد خیابان اصلے میشوم،میخواهم بہ سمت جایگاہ بے آر تے بروم ڪہ ماشینے برایم بوق میزند.
بے توجہ بہ ماشین بہ راهم ادامہ میدهم،صداے بوقش نزدیڪتر میشود!
همانطور ڪہ سر بر مے گردانم مے گویم:ماشین نمیخوام!
با دیدن ماشینے ڪہ در چند مترے ام ایستادہ خشڪم مے زند،برف پاڪ هاے ماشین تند تند روے شیشہ ڪشیدہ میشوند و باران را از روے تصویر خندانش ڪنار مے زنند!
نفسم را بیرون میدهم،بخار دیدم را تار مے ڪند!
میخواهم برگردم و بہ راهم ادامہ بدهم ڪہ سریع از ماشین پیادہ میشود و آرام بہ سمتم قدم برمیدارد!
چتر را محڪم تر مے گیرم،چند نفر از دانشجوهاے دانشگاہ نزدیڪمان هستند!
لبم را بہ دندان مے گیرم و روے بر میگردانم،چادرم را ڪمے جلو میڪشم.
ڪمے استرس دارم! نہ از دیدنش! از اینڪہ ڪسے او را نزدیڪ من ببینید!
صدایش متوقفم مے ڪند:سلام خانم نیازے!
مے ایستم،سرفہ اے میڪنم و مڪث! بے توجهے ڪنم و دوان دوان بہ سمت اتوبوس بروم یا جدے و خونسرد بہ سمتش برگردم و مودبانہ جوابشم را بدهم و ردش ڪنم ڪہ فڪر نڪند دختر ترسو یا بے دست و پایے هستم؟!
با ڪمے تعلل خونسرد بہ سمتش بر میگردم،سوز هوا آزارم میدهد!
جوابش را مودبانہ و جدے میدهم:سلام!
اورڪت مشڪے رنگے همراہ شلوار ڪتان قهوہ اے تیرہ پوشیدہ و ڪفش هاے چرم هم رنگ اورڪتش بہ پا ڪردہ.
نگاهم بہ صورتش مے افتد،موهاے مشڪے رنگش زیر باران خیس شدہ اند و روے پیشانے اش افتادہ اند!
پوست گندمے اش ڪمے روشن تر از دو ماہ قبل بہ نظر مے رسد و تہ ریش گذاشتہ!
ڪمے پریشان بہ نظر مے رسد ولے چشم هاے مشڪے رنگِ سردش،جان گرفتہ اند!
لب هایم را از هم باز مے ڪنم:ڪے بهتون گفت من اینجا درس میخونم؟!
دست هایش را داخل جیب هاے اورڪتش مے برد و چند قدم نزدیڪتر میشود.
_هیچڪس! خودم دنبالت اومدم!
حرفش دو پهلو است،خودم را بہ آن راہ مے زنم:خب! امرتون؟!
جدے بہ چشم هایم خیرہ میشود،باران بے رحمانہ روے سر و تنش فرود مے آید و او توجهے ندارد!
_مطمئن شدم!
آب دهانم را آرام قورت میدهم،باز خودم را بہ آن راہ میزنم!
_از چے؟!
دست راستش را از داخل جیبش بیرون مے آورد و مشتش را مقابلم باز مے ڪند! یڪ گل رز سرخ روے ڪف دست نشستہ!
عطرِ عجیبے دارد،عطرش با بوے باران و خاڪ نم زدہ مخلوط میشود و میشود مست ڪنندہ!
همانطور ڪہ دستش را مقابلم گرفتہ و بہ چشم هایم خیرہ شدہ آرام ولے محڪم مے گوید:از اینڪہ دوستت دارم!
✍نویسنده:لیلے سلطانے
http://eitaa.com/golestanekhaterat
https://sapp.ir/golestanekhaterat
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷