🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیہ_هاے_جنون #قسمت_434 بے اختیار مے پرسم:پسر دوس دارے؟! سرش را تڪان میددهد:تا حالا بهش فڪر نڪردم! بہ نظرم بچہ ها ڪلا دوست داشتنے ان! _بهت نمیخورہ! متعجب نگاهم میڪند:چے بهم نمیخورہ؟! _نمیخورہ بچہ دوست باشے! بهت میخورہ از این باباهایے باشے ڪہ بچہ ش جرات ندارہ جلوش پاشو دراز ڪنہ و حسابے ازش حساب میبرہ! از این باباهاے خشڪ! قهقهہ میزند:تو ڪلا راجع بہ من برعڪس فڪر میڪنے! بے اختیار لبخند میزنم:ظاهرت غلط اندازہ! میخواهد چیزے بگوید اما پشیمان میشود،ڪمے مڪث میڪند و سپس مے گوید:نگفتے لالایے دوست دارے یا نہ؟! لبخند گرمے میزنم:آرہ! بوسہ اے روے پیشانے ام مے ڪارد،چشمانم را میبندم و دوبارہ انگشتانش میان موهایم مے لغزد. شروع بہ خواندن لالایے میڪند و من غرق آغوشے میشوم ڪہ تا بہ حال طعمش را نچشیدہ بودم! آغوشے خالصانہ و پاڪ! پاڪ از هر نیاز و سودے براے طرف مقابل! آغوشے ڪہ براے اولین بار باید از جانب پدرم مے چشیدم! این آغوش طعم و بوے عشق هم نمیداد! تنها بوے محبت میداد و بس! من اولین آغوش محبتانہ ے زندگے ام را در بیست و دو سالگے چشیدم! یڪ و سہ ماہ بعد از ازدواجم! از جانب مردے ڪہ همسرم بود اما سعے میڪرد جاے همہ ے افراد جاماندہ در زندگے ام را پر ڪند! جاے پدر،برادر،دوست،همدم و... و چہ چیزے جز #عشق میتوانست یڪ انسان را تا این حد مهربان و فداڪار ڪند؟! تا این حد خواستنے و دوست داشتنے؟! اصلا خاصیت #عشق همین است! همہ چیز براے معشوق! حتے تمامِ جان و وجودِ عاشق! دوست داشتنے بود این عشق! داشت وجود خالے ام را پر میڪرد! اما بیشتر از ظرفیتم! بیشتر از حد تحمل روحم! گاهے در برابر این همہ علاقہ ے روزبہ ڪم مے آوردم! هرچہ بود حاضر نبودم قبولش بڪنم،فقط دلم میخواست از علاقہ و محبت همسرے ڪہ گاهے محبت هایش رنگ پدرانہ داشت پر بشوم! چشمانم داشت بستہ میشد،از یڪ جایے بہ بعد ڪارهاے روزبہ شد عادت،شد وظیفہ... مقصر هم من بودم هم خودش! زندگے روال عادے اش را در پیش گرفتہ بود تا این ڪہ چند هفتہ بعد خبرے مرا دوبارہ بہ هم ریخت... شاید از همان جا بود ڪہ روزبہ از علاقہ ے من بہ خودش ڪم ڪم قطع امید ڪرد... در حالے ڪہ خودش نمے دانست،شده بود تمامِ من... ✍نویسنده:لیلے سلطانے http://eitaa.com/golestanekhaterat https://sapp.ir/golestanekhaterat 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷