تقدیم به حضرت مسلم علیه السلام گویی رسیده قصه به جاهای سخت خویش " بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش" باور کنید شهر خودش دل شکسته تر دارد غروب می کند از روز سخت خویش دارد غروب کوفه نشان می دهد کمی تصویر واضح از جگر لخت لخت خویش وقتی که ماه جای ندارد در این مکان باید که شهر گریه کند خون به بخت خویش در این زمین امیر سما کشته جفاست این پایتخت خون شده در پای تخت خویش این مسلمین که سایه به مسلم نمی دهند این سایه نیست در خور شان درخت خویش آقا نیا سرم به فدایت پسر عمو "ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش" زینت کریمی نیا