برای شهیدان رجایی و باهنر                             ------- ای در ره حق شده فدایی آئینه ی عشق ، ای رجایی ای رفته به اوج آسمانها ای بال گشوده تا رهایی ای کرده چو  باهنر  درین دشت از لاله ی سرخ دلربایی خفتید میان شعله ی خون کردید ز عشق رو نمایی فریاد زدی حقیقتت را با حنجر سرخ نینوایی بشکفته ترین شقایقی تو در وادی عشق و آشنایی             باید به گلاب چهره شویم             تا از تو و  باهنر  بگویم دل  آینه دار هر خطر بود در آتش عشق شعله ور بود در قاب شکوه شعله ها نیز تصویر شهید در نظر بود آن روز فضای جان معطّر از عطر وجود باهنر بود این لاله ی سرخ با رجایی تا عرشِ اِلٰه ، همسفر بود هر قطره ی خون که ریخت بر خاک تفسیر مجدّد ظفر بود گلچهره ی لاله های خونین همرنگ شقایق سحر بود             اینجا گل سرخِ آشنایی             هم  باهنر است و هم رجایی دل گشت حریم جاودانی با یادِ دو یار آسمانی ماندند شبیه  لاله ها سرخ در آینه های بی نشانی ای دل تو بکوش مثل گلها خود را به حریمشان رسانی از بهر شهید غرقِ در خون سبز است همیشه زندگانی روزی خور رحمت خدایند این رُسته گلان ارغوانی در گلشن جاودانه ی عشق هرگز نشود گلی خزانی             در سایه ی جلوه های ایمان             ماییم و طراوت شهیدان راه شهدا ره خدایی ست از ظلمت و تیرگی جدایی ست راه شهدا مسیر نور است یعنی که مسیر روشنایی ست آنجا که شهید می شکوفد یک فصل ، شکوه کبریایی ست فصلی که بهار باهنر بود فصلی که شقایقش رجایی ست با عشق حسین هر که جان داد آن کشته  شهید کربلایی ست همواره دفاعِ از ولایت با حنجر عشق همصدایی ست             ما آینه دار نینواییم             از نسل زلال کربلایبم                                           ooo محمود تاری «یاسر» https://eitaa.com/goollvajhehay_ahlbeyt12